Waar komt het estafettestokje vandaan?

Aanleiding: afgelopen zomer werden vier Oranje-vrouwen gediskwalificeerd op de 4x40 meter gemengde estafette tijdens het WK atletiek in Boedapest. Wat was er aan de hand? Vlak voor de finish ging Slotloopster Femke Bol onderuit. Het estafettestokje vloog voor haar uit over de lijn, en Bol volgde snel daarna. Maar: dat mag niet, en daarmee grepen de vier naast de wereldtitel.

"Je moet het stokje vast hebben, het mag niet zweven", zegt Wigert Thunnissen, atletiekcoach en trainer. Volgens hem had Bol het waarschijnlijk moeten pakken, terug moeten lopen naar de plek waar het viel, om vervolgens weer de finish over te rennen. Waarschijnlijk. "Het staat niet precies in de reglementen beschreven."

Griekse oorsprong

Hoe dan ook, atleten hebben een haat liefde-verhouding met het stokje, erkent Thunnissen. Het is goed trainen bijvoorbeeld. Hij vertelt verder dat sommige mensen echt beter uit de verf komen in een estafetteteam dan individueel. "Gewoon dat je hart sneller gaat kloppen en dat je een gezamenlijke verantwoordelijkheid hebt. Ja, dat gaat diep bij mensen."

De geschiedenis van estafette gaat ver terug. Estafette komt uit het Grieks en heeft te maken met hoe ze vroeger boodschappen doorgaven, vertelt de coach en trainer. Dat gebeurde in stapjes. "Als ik bij de brug verderop iets moet doorgeven, dan loop ik daarheen en vertel ik het. Maar als ik helemaal in Utrecht moet zijn, dan ben ik wel een paar dagen aan het lopen."

Eisen staan vast

Lopen en iets doorgeven aan een volgend persoon is uiteindelijk, net zoals bij meer sporten, een Olympische aangelegenheid geworden. De eisen aan het stokje staan vast. "Hij moet tussen de 28 en 30 centimeter lang zijn en een diameter hebben van vier centimeter. Hij mag niet minder dan vijftig gram wegen, dat staat vast. Vroeger waren ze eigenlijk altijd van hout, tegenwoordig komt kunststof en aluminium ook voor."