De Pioniers: Jeannie Longo, de pionier van het Franse vrouwenwielrennen

Jeannie Longo is de belichaming van het Franse vrouwenwielrennen. Ze beïnvloedde niet alleen haar eigen generatie, maar ook die daarna kwamen. En dat terwijl Longo oorspronkelijk niet eens wielrenster was: ze begon haar carrière als skiester, maar verruilde de latten voor de fiets.

'A legend on wheels'

"She’s a legend on wheels", jubelde een sportcommentator toen Longo zich op 49-jarige leeftijd kwalificeerde voor de Olympische Spelen van Beijng, in 2008. Ze zou uiteindelijk tot haar 58ste doorgaan, haar carrière besloeg drie decennia.

900 overwinningen schreef Longo op haar naam, waaronder negen wereldtitels, drie Tourzeges op rij (1987, 1988, 1989) en een olympische titel. Maar er hing niet altijd een jubelstemming rond Longo. Een nukkig mens, een slecht verliezer: haar bijnamen schetsen dat ze niet geliefd was in het peloton.

Neem de ruzie met haar Franse wielercollega Marc Madiot bijvoorbeeld. Een gerechtvaardigde ruzie, overigens: Madiot had in een interview gezegd dat hij vond dat er mannelijke en vrouwelijke sporten waren - en dat wielrennen in de eerste categorie vond vallen.

En dat was niet het enige akkefietje. Longo beschuldigde haar grote rivale van dopinggebruik, Leontien van Moorsel. Dat was in 1998, vlak nadat Longo een verrassende nederlaag leed tegen Van Moorsel. Tijdens een controle werd Longo vervolgens zelf betrapt.

Hoogtestage

Longo heeft veel betekend voor het Franse vrouwenwielrennen, de controverses rondom haar karakter ten spijt. Zo was ze betrokken bij de organisatie van de eerste Tour de France Femmes, zorgde ze voor de komst van lycrapakjes en ging ze - ver voordat het goed gebruik was – al op hoogtestage.