50 jaar geleden: waarom het gevecht tussen Ali en Frazier echt het grootste aller tijden is
- Nieuws
- 50 jaar geleden: waarom het gevecht tussen Ali en Frazier echt het grootste aller tijden is
Op 9 maart 1971 Nederlandse tijd troffen bokslegendes Muhammad Ali en Joe Frazier elkaar in de ring. 'The fight of the century' wordt vandaag de dag, vijftig jaar later, nog altijd gezien als het beste gevecht aller tijden. Bart Slim, bokskenner en maker van de podcast 'Boks ouwe', vertelt in B.V.S.C. waarom dit gevecht zo bijzonder was.
Alles was verschillend tussen Ali en Frazier, zowel qua boksstijl als karakter. Het was dan ook lastig om te benoemen wie de betere bokser was, maar Joe Frazier was op papier de regerend wereldkampioen. "Die titel behoorde eigenlijk aan Muhammad Ali toe. Hij weigerde in dienst te gaan, waardoor deze hem werd afgenomen", vertelt Bart Slim. Ali noemde zichzelf de people's champ en degradeerde daarmee de officiële wereldtitel. Dit maakte bij Frazier een bewijsdrang los, wat resulteerde in het gevecht op Madison Square Garden.
De strijd bleek meer te zijn dan een fysieke krachtmeting. Het werd door het publiek gezien als een gevecht tussen wit- en zwart Amerika. Volgens Slim heeft dit alles te maken met hoe Ali het gevecht aanging: "Wat hij deed is Joe Frazier in de hoek van wit Amerika duwen. Wat natuurlijk nergens op sloeg, zeker als je naar zijn achtergrond keek. Hij kwam van het platte land, was analfabeet en kende veel armoede, terwijl Ali gewoon uit een middenklasse-gezin kwam."
'De hype was gigantisch'
Dat dit de allerbelangrijkste wedstrijd aller tijden was, ontging niet alleen de Amerikaanse boksliefhebber. De kaarten om bij het gevecht aanwezig te zijn waren niet aan te slepen. "Iedereen die wat betekende in Amerika zat in het publiek. Frank Sinatra had geen ticket gekregen, dus benoemde hij zichzelf tot fotograaf van The Times," vertelt Slim lachend. De voorafgaand psychologische strijd tussen de boksers speelde al een grote rol bij de grote belangstelling, maar men wilde vooral graag weten of Ali het nog kon na drie jaar afwezigheid.
Het feit dat we het er vijftig jaar later nog over hebben laat wel zien hoe hoog het boksniveau toen was
Frazier was in vorm
Joe Frazier stond erom bekend langzaam op gang te komen en had hier meestal zo'n twee rondes voor nodig, terwijl Ali vaak vanaf het begin agressief de wedstrijd in kwam. Ook had Ali een langere reach. Toch wist de regerend wereldkampioen de wedstrijd naar zich toe te trekken. "Hij had een perfect game-plan, Frazier wist dat als hij Ali wilde verslaan hij dichtbij moest komen. Hij deed wat Ali normaal gesproken deed: de handen laag, stoten ontwijken, lachen met het publiek. De rollen waren omgedraaid", aldus Bart Slim.
Zo wist Joe Frazier 'The fight of the century' te winnen. Echter moest hij hierna nog een maand in het ziekenhuis verblijven door zijn verwondingen, waardoor Ali pretendeerde dat hij eigenlijk de grote winnaar zou moeten zijn. Daar zijn ze het niet over eens geworden. Wat volgens Slim wel met zekerheid gesteld mag worden, is dat dit gevecht nog altijd de grootste is: "Het feit dat we het er vijftig jaar later nog over hebben laat wel zien hoe hoog het boksniveau toen was."
B.V.S.C over The Fight of the Century
Gerelateerd
