Noordoostpolder viert 75 jaar bevrijding
- Nieuws
- Noordoostpolder viert 75 jaar bevrijding
[MAX] Op 17 april 1945 ging in Emmeloord de vlag uit. In de oorlogsjaren was er hard gewerkt aan de ontginning van de Noordoostpolder. Tegelijkertijd werd de polder een veilig heenkomen voor onderduikers en het verzet. Met de opmars van de geallieerden, groeide de angst dat de Duitsers de Noordoostpolder onder water zouden zetten. Dan zou al het werk in de polder voor niets zijn geweest. Maar toen de laatste Duitsers Lemmer hadden verlaten, durfden ze ook in Emmeloord feest te vieren.
Overdracht van de macht
Een dag later volgde er een sobere ceremonie, op het plein waar nu ‘het onderduikersbankje’ staat in het centrum van Emmeloord. De commandant van de Binnenlandse Strijdkrachten, Bert Knipmeijer, droeg het gezag over de Noordoostpolder over aan de landdrost van de Rijksdienst, ir. Sikke Smeding.
Het plein in Emmeloord waar die overdracht plaatsvond, werd kort daarna het Bert Knipmeijerplein gedoopt. Maar Knipmeijer wilde daar niks van weten. Hij wilde tijdens zijn leven niet geëerd worden voor het werk dat hij gedaan had in de oorlog. En dus werd het plein omgedoopt tot Harmen Visserplein, naar een andere verzetsman die de dag vóór de bevrijding sneuvelde bij een confrontatie met de Duitsers.
Een ambtenaar die gewoon zijn werk deed
De naam van Bert Knipmeijer is onlosmakelijk verbonden met de Noordoostpolder (NOP) in oorlogstijd. Hij is de man die er voor zorgde dat NOP synoniem werd voor Nederlands Onderduikers Paradijs. Als personeelsfunctionaris van de Rijksdienst (gezeteld in Kampen) zorgde hij ervoor dat er genoeg arbeiders naar de polder kwamen, om die te ontginnen. Eigenlijk deed hij dus gewoon zijn werk, maar na verloop van tijd zaten er wel erg veel arbeiders tussen die niet zo geschikt waren voor het zware werk op het land. Geen boerenjongens dus, maar onderduikers en verzetsmensen.
Horen, zien en zwijgen
Volgens dochter Marian Knipmeijer was haar vader een bescheiden man, die zich niet op de borst sloeg voor zijn rol in de oorlog. Horen, zien en zwijgen was zijn motto.
Misschien is dat ook wel de reden dat veel mensen de náám Knipmeijer wel kennen, maar dat maar weinig mensen weten wie hij was en wat hem dreef.
Verstilde Verhalen
In de podcast Verstilde Verhalen van Omroep Max worden de verhalen achter oorlogsmonumenten belicht. In aflevering 12 staat het verhaal van Bert Knipmeijer centraal. De man die pas na zijn overlijden alsnog geëerd werd met een gedenksteen in Emmeloord én in Kampen.
Verstilde Verhalen
Deze gloednieuwe aflevering van de podcast Verstilde Verhalen is te beluisteren via de NPO Radio 1 website en app, of via je favoriete podcastapp.
Gerelateerd
