Lotte (34) zag maandenlang helemaal niemand

Maandenlang zat Lotte in thuisisolatie in haar kleine appartement, uit angst om besmet te raken. Ze woont alleen, zag helemaal niemand en ging zelfs niet naar buiten om boodschappen te doen. “Dat was echt een verdrietige tijd. Een mens heeft mensen nodig.”

Inmiddels is Lotte volledig gevaccineerd. Op de vraag of ze zich daardoor veilig voelt antwoordt Lotte: "Ik voel een soort basisveiligheid, maar de vraag is of het helemaal beschermt (..) dat wordt nu onderzocht."

Verzwakt immuunsysteem

In 2017 werd Lotte plotseling getroffen door een hersenvliesontsteking. Ze raakte in coma en werd wakker met blijvende nierschade. Ruim twee jaar geleden vond ze een donor via een oproep op sociale media. Sinds dat moment slikt Lotte immunosuppressiva. Dat is een medicijn dat het afweersysteem beïnvloedt, zodat de donornier niet wordt afgestoten door het lichaam.

Dor Hout

In maart 2020 wordt de ernst van de coronasituatie steeds duidelijker. Middels persconferenties worden de eerste maatregelen aangekondigd. Er zijn vrijheidsbeperkingen voor iedereen. In het jaar dat volgt deinen we van de ene naar de andere golf, volgen we ontelbaar veel persconferenties en wassen we onze handen vaak en grondig. Alles op anderhalve meter.

Maar met het aantal besmettingen stijgt ook de kritiek. Want waar doen “we” het voor? En voor wie? Is de economie niet belangrijker dan de kwetsbare groep die we beschermen? Het lijkt alsof we ons hebben opgesplitst in twee groepen, waarvan één risicogroep. In de podcast Dor Hout gaat Mieke van der Weij in gesprek mét de mensen óver wie we het toen hadden. Samen blikken ze terug op het afgelopen jaar, maar kijken ze ook vooruit.