Carolacrisis
- Nieuws
- Carolacrisis
Waarom heb ik het toch zo te doen met Carola Schouten? Als een schooljuf die geen orde kan houden deelde de Minister van Landbouw deze week haar zoveelste laatste waarschuwing uit.
Deze keer waren het niet de boeren die haar met een kampbeul vergeleken of seksueel intimideerden, nu was het de vleesindustrie die grijnzend haar dreigement incasseerde dat er slachterijen dicht moeten als die zich niet aan de coronaregels houden. Een dag later pendelden er weer gewoon uitpuilende busjes van een overvol vakantiepark naar een abattoir waar werknemers de hele dag bewijzen dat ook het uitbenen van dode varkens een contactberoep is.
De eerste slachthuizen zijn inmiddels dicht, maar behalve met de vleesindustrie heeft Schouten ook veel te stellen met de bonthandel. Wat te doen met de nertsenfarms, waar de opgehokte dieren vatbaar blijken te zijn voor het coronavirus dat hun Brabantse baasjes bij zich dragen?
Contrastvloeistof
Haar partijleider Gert-Jan Segers vergeleek de coronacrisis deze week in Op1 met een behandeling met contrastvloeistof. De crisis laat volgens hem alle plekken in de maatschappij zien waar zaken slecht geregeld zijn, vastlopen of uit de bocht vliegen, zoals een contrastvloeistof aantoont waar de kwaadaardige uitzaaiingen zich in het lichaam bevinden. Het is een fraaie metafoor, maar de patiënt is misschien nog wel zieker dan dokter Segers wil toegeven.
'Cruciale beroepen' blijkt een synoniem te zijn voor onderbetaalde banen. Bedrijven komen in no time in de problemen doordat winsten linea recta zijn doorgesluisd naar aandeelhouders. Zzp'ers zitten zonder poen. Arbeidsmigranten wonen en werken in omstandigheden waar een hedendaagse Charles Dickens nog vele schrijnende sociaal-realistische feuilletons aan zou kunnen wijden.
Mondkapjes blijken in China gemaakt te worden en medicijnen in India, waardoor de tekorten hier oplopen. Kortom, alles waar het neoliberalisme zich de afgelopen decennia sterk voor heeft gemaakt, draagt bij aan de terminale toestand waarin de maatschappij zich bevindt.
Dierenleed
Veel menselijk leed, en dan nu ook nog de dieren, waar Schouten zich om moet bekommeren. Er wordt al jarenlang geklaagd over de intensieve veehouderij. Klachten die zijn verworden tot rituelen, zoals de mantra tegen de bio-industrie waarmee Marianne Thieme haar bijdragen in de Tweede Kamer placht af te sluiten.
Stalbranden en MKZ-uitbraken vatten we op als natuurverschijnselen waar je je niet tegen kunt verweren. Wie zich na corona opwindt over die exotische Chinezen en hun virusverspreidende vleermuizen, is vast de Q-koorts en de gekkekoeienziekte vergeten.
Er zijn nu nertsenfokkers die zelf pleiten voor sluiting van hun bedrijven en het ruimen van hun dieren (in Nederland 'vermoordt' een wolf schapen, maar 'ruimen' we kippen, koeien, varkens en nertsen). Of zouden die fokkers zo nog een extra schadevergoeding willen opstrijken voor een bedrijfstak die de deuren over een paar jaar toch al moet sluiten?
Onsterfelijk
Schouten zou zich onsterfelijk kunnen maken door de manier waarop Nederland omgaat met dieren fundamenteel te verbeteren. Ze hoeft echt de barricades niet op voor het veganisme, en vrachtwagens voor eendentransport in de hens steken lijkt me ook niet haar stijl. Maar zorgen dat je zeker weet dat het stuk vlees op je bord afkomstig is van een dier dat kwaliteit van leven heeft gekend, dat lijkt me een mooi ideaal.
Dat zal vast wel weer leiden tot boze boeren en bizarre dreigementen. En misschien ook wel tot pijn in de coalitie. Naar eerbied voor de schepping hoef je bij de ChristenUnie minder lang te zoeken dan bij de collega's van het CDA, die de toorn van Thierry meer lijken te vrezen dan die van de Almachtige. Maar dat vind ik juist een mooie uitdaging voor de enige boerendochter in de regering. Het kabinet kan ook wel wat contrastvloeistof gebruiken.