De Spin-galerij

Even voor elven. Ik sta in de gang achter het podium van Carré. De cameralampen en het gedrang in een te klein halletje verhitten de boel. Iedere journalist wil een quote. Elke lijsttrekker geeft hetzelfde antwoord; Ging super! Ondertussen staat 50Plus-kandidaat Martin van Rooijen tegen Jeroen Pauw te schreeuwen. Maxim Hartman en Rutger Castricum storten zich op Diana Matroos. Klaver laat live op tv weten blij te zijn over het debat. En de woordvoerder van Buma vertelt me dat zijn lijsttrekker soeverein was.

Dit gekkenhuis heet een spin-galerij. Het is een relatief nieuw verschijnsel in Nederland, overgewaaid uit de VS. Het idee is dat een debat pas ná de uitzending gewonnen wordt. Het zijn de fragmenten in de journaals, kranten en talkshows die daarin de doorslag geven. Dus als jij de journalisten kunt overtuigen om jouw moment te kiezen, ben je spekkoper. Daarom duiken de pers en politieke partijen op elkaar vlak na zo’n debat, in dat gangetje; de spin-galerij.

Crematorium aula

Tot dat moment wordt de pers op afstand gehouden. Sterker nog, de mediamens mag niet eens via de voordeur naar binnen. Zo werd ik weggestuurd door de politie toen ik het in mijn hoofd haalde Carré zomaar in te lopen. De rode loper ligt er niet voor journalistenvoeten. De persingang is om de hoek, achter twee paspoortcontroles en tussen de vuilnisbakken.

Eenmaal binnen blijft het behelpen. Beveiligers brengen je per lift naar de perszaal, een soort crematorium aula. De muren zijn behangen met zwarte gordijnen. Verder staan een paar rijen tafels, twee tv’s, kannen koffie en een paar kratten fris voor ons klaar. Hier kijken veertig journalisten samen tv, net als de rest van Nederland.

Natuurlijk wordt er gewerkt. Dat geeft een vervreemdend gevoel. Op je twitter-feed zie je de berichten van de TPO-man, die naast je zuur zit te tikken over de NRC-collega, die weer schuin voor hém zit. Weer een tafel verderop zitten Pauw en Jinek enigszins teleurgesteld. Zij hadden in de koninklijke loge kunnen zitten, maar dachten als pers meer mee te kunnen maken. Niet dus.

Tijdens de reclames worden wat biertjes opengetrokken. Onderling worden voorzichtig de eerste analyses gemaakt. Die Diana Matroos is te hard, Thieme te zenuwachtig en Asscher laat het liggen. De eerste contouren van conclusies tekenen zich af. Toch moet het echte spinnen nog komen.

Testosteron

Als Antoin Peeters zijn laatste zin begint springt iedereen op. Als een kudde op hol geslagen gnoes sprinten we naar de lift. Iedereen wil naar beneden. We mogen los. De sfeer zit er in. Het testosteron giert door de gangen. Schouder aan schouder staat een man of twintig in de goederenlift. Ron Fresen aan de ene kant, Jeroen Pauw aan de andere. Zit jouw carrière ook eens in de lift, roept Jeroen pesterig.

Dan gaan de deuren open, dringen geblazen. Lijsttrekkers worden voor de camera’s gesleept. Thieme vertelt dat ze heus niet zenuwachtig was. Krol staat te stralen. Asscher staat alles en iedereen te woord. Rutte is joviaal, als altijd. Ondertussen proberen spindoctors hun man voor iedere journalist en elke camera te krijgen. Ze vertellen aan wie het maar horen wil wat hun mooiste moment was dit debat.

Andere campagne-tijgers dringen samen rond de tv in de coulissen. We kijken naar de napraat op tv. Hier wordt het eerste beeld bepaald. Wat heeft het spinnen wat opgeleverd? Spannend. Stilletjes kijk ik over de schouder van Sharon Dijksma. Asscher, haar Asscher, wordt afgemaakt. Zijn kans is verkeken is zeggen de deskundigen. Missie mislukt. “Pffff…. Ik ga een borrel halen.”

David van der Wilde is politiek redacteur voor De Nieuws BV en presenteert de Amsterdamse versie van de podcast Hier Hoor Je Hoe Het Echt Zit.