Een grens over

Ik rijd dagelijks met de trein. Hoewel ik nog nooit een terrorist ontmoette op die ritjes, vind ik het prima als de kans daarop nog verder daalt. Toch verbaas ik me over de stoere taal van de CDA’er. Hij is namelijk een fel voorstander van een verenigd Europa. Zo iemand die ook het vrij reizen als groot goed ziet.

Deze plannen liggen daar niet helemaal mee in lijn. Sterker nog, ze druisen direct in tegen de Schengen-verdragen. Wat Wim wil is simpel, extra controles op internationaal bus- en treinverkeer. Gewoon wat formulieren invullen en je identiteitskaart laten zien. Fluitje van een cent. Zo gepiept. De gevolgen zijn een stuk groter. Wat ze eigenlijk doen is het vrije verkeer tussen Schengenlanden op het spel zetten.

Van de Camp is daar dus voor. Eerlijk is eerlijk, hij is daar echt niet de enige in. Een internationaal koor aan politici roept om die controles. Ook daar is niets nieuws aan. Denk terug aan het WK en EK voetbal, aan de vluchtelingencrisis of aan de aanslagen in Frankrijk. Toch zit de vork dit keer anders in de steel. Al die eerdere paspoortcontroles waren tijdelijk. Dat mag namelijk. Bij dreiging of uitzonderlijke situaties kun je als land zeggen; ‘Nu even niet. Wij willen zien wie binnen komt en vertrekt.’ In dit plan lijkt het echter om een permanente maatregel te gaan.

Weliswaar gaat het slechts om internationale bussen en treinen, waarvan de beveiliging al jaren een lastig onderwerp is. Denk aan de in stilte gestorven plannen om ‘treinmarshals’ in te zetten. Ene Wim was ook daar warm pleitbezorger van. Het idee toen; laat mannen met machinegeweren de internationale forenzen veilig houden. Tegen terroristen. Aanleiding was een mislukte aanslag in de Thalys. Het stoere idee bleek simpelweg onhaalbaar. Iedere grens die je oversteekt zou een marshal uit dat land de verantwoordelijkheid voor de trein krijgen. Dat bleek te omslachtig.

Zo zitten we dus al jaren met die lastig te beveiligen treinen. Je zou zeggen dat dit controleplan misschien een goede oplossing is. Als iedereen zich moet registreren denkt een terrorist wel drie keer na voor hij in Emmerich de trein naar Nijmegen neemt. Anders vis je ze er op deze manier wel uit.

Precies daar wringt het. Wat als de volgende terrorist besluit de trein te mijden en op de fiets of met de auto de grens over steekt? Daar zijn immers geen controles. Moeten daar dan ook controles worden ingevoerd? Willen we dan niet gewoon de douane terug? Zo lijkt een kleine registratie wellicht een logisch stapje, maar je gaat zonder het te merken een grens over; naar het einde van Schengen. Het kan natuurlijk dat we daar geen enkel probleem mee hebben. Hoe kleiner de kans om met een terrorist te treinen, hoe beter, zou je zeggen. Toch lijkt het mij de moeite eerst even te controleren of we die grens wel over willen.