Sadisme is hét ingrediënt voor een succesvolle serie: 'Als Netflix goede zaken wil doen moeten ze met onze beleidsmakers praten'

De scherpe formats komen niet van John de Mol, voor een kijkcijferkanon kan Netflix beter aankloppen bij onze beleidsmakers. Pieter Derks heeft een paar suggesties. "De scenes waarin ouders proberen hun kind terug te krijgen omdat de overheid ze eerst ten onrechte in de schulden heeft geholpen, en vervolgens vind dat ze niet meer voor hun kind kunnen zorgen, zie ze de brieven schrijven waar geen antwoord op krijgen, zie de anonieme mannen en vrouwen die zich vanachter de zwarte lak met hun leven bemoeien zonder dat die ouders zelf erin slagen iemand aan de telefoon te krijgen."

Geen scenarioschrijver die het aan zou durven, denkt Pieter Derks. "Maar de BV Nederland draaide er de afgelopen jaren haar hand niet voor om. Eerlijk is eerlijk, Squid Game was gruwelijk, maar bij dat bericht over de 1100 uit huis geplaatste kinderen draaide mijn maag pas écht goed om."

Maar dit is niet het enige genre, een detectiveachtige en tegelijkertijd romantische serie genaamd, De Bijstand, is ook mogelijk. "Twee geliefden worden gevolgd door een man met een gleufhoed die probeert te ontdekken hoe vaak ze bij elkaar slapen, wie de boodschappen betaalt, een voortdurende aanwezigheid in het leven van twee mensen die intussen proberen iets van hun relatie te maken, en hun hoofd boven water te houden. De grote vraag: wint de liefde het van de alom aanwezige maar anonieme overheid?"