Wees geen Whitney

Te vroeg gestorven artiesten hebben mij altijd mateloos gefascineerd. Ze leken alles mee te hebben: talent, geld, roem... En toch vaak doodongelukkig en verslaafd. Hoe kan dat? Als je de documentaire Whitney bekijkt, die deze week in de Nederlandse bioscopen in première gaat, dan doemt het beeld op van een vrouw aan wie aan alle kanten wordt getrokken. Haar familie die financieel afhankelijk is van haar, haar producer die haar muziek mainstream en dus witter wil laten klinken, haar volk dat haar daarom niet zwart genoeg vindt, haar vriendin die wil dat ze kiest tussen haar of Bobby, haar man Bobby die haar meesleurt in zijn verslaving en jaloers is op haar succes en tot slot haar verborgen gehouden geschiedenis als slachtoffer van misbruik.

In al dat getouwtrek verliest ze zichzelf. De lachende Whitney voor de camera’s is niet de Whitney thuis en uiteindelijk weet ze niet meer wie ze is. Als ze aan het eind van haar carrière dan ook nog eens haar talent verliest en haar fans boe-roepend concerten verlaten omdat ze te schor is om nog de noten te halen, voel je de slechte afloop al als de Titanic op de ijsberg afstormen.

Allemaal Whitney

Waarom mij dat zo fascineert? Omdat er denk ik een Whitney in ons allemaal schuilt. Want ook aan ons wordt getrokken, door familie, partner, baas of collega’s. Zelfs je ontspanningsactiviteiten kunnen soms als een verplichting voelen. En vertel eens eerlijk: in hoeverre lijkt jouw leven op social media op je échte leven? Deel je ook de momenten dat je je klote voelt of wanneer er iets mis is gegaan in je leven? Hoe vaak antwoord jij 'goed' op de vraag 'hoe gaat het met je?', terwijl het eigenlijk ronduit slecht gaat?

Natuurlijk, wij weten niet hoe het is om een wereldster te zijn die, eens groot gemaakt door de media, nu door diezelfde mensen de grond in wordt geschreven. Wij weten niet hoe eenzaam het kan voelen aan de top zonder gelijkgestemden om ons heen. Maar we kunnen wel wat van Whitney, Elvis of Michael leren. Wees jezelf, en laat jezelf zien. En laat niemand jou vervolgens vertellen wat je wel en niet moet doen. Want voor je het weet leid je een leven dat je eigenlijk helemaal niet wilde leven. Zoals Elvis, die in zijn nadagen zijn bed niet meer uit kwam, behalve om op te treden. Of zoals Whitney, die ooit eens zei: "I wish I could go back to the time I was singing just to sing and have fun."

Over Lammert de Bruin

Lammert de Bruin is iedere dag te horen bij Radio EenVandaag op NPO Radio 1 met de rubriek #TrendingVandaag. Hierin deelt hij de meest besproken onderwerpen op social media. Ook zelf twittert hij fanatiek op zijn account @Lammert.