Ruim 800.000 Nederlanders hebben meerdere banen: 'Geld niet de reden'

Pascal de Vos werkt in loondienst als zorgcoördinator én is voor zich zelf begonnen als fietsenmaker (De Vos is niet de fietsenmaker op de foto, red.). In één baan kon hij niet al z’n passies kwijt. "Ik werk nu 26 uur per week als zorgcoördinator. Meestal tot halverwege de middag en dan ga ik door als fietsenmaker. Dan trek ik letterlijk een andere jas aan. Als mobiele fietsenmaker kom ik op locatie om fietsen te repareren."

Alleen in de zorg werken was voor De Vos dus te eentonig. "Ik had het gevoel dat ik in een sleur terecht zou komen. In de zorg werk ik voornamelijk op kantoor, achter de computer. Maar ik wilde ook iets met m’n handen gaan doen. Dat had van alles kunnen zijn, maar het is dus fietsenmaker geworden."

'Extreem voorbeeld'

De combinatie van De Vos is volgens universitair hoofddocent Van Vuuren een extreem voorbeeld. "Hij werkt in de zorg en doet daarnaast echt iets totáál anders. We zien vooral ook voorbeelden van mensen die twee banen hebben die dichter bij elkaar liggen. Zelf ben ik naast hoofddocent ook adviseur, maar wel op ongeveer hetzelfde vakgebied."

De motieven voor het hebben van twee banen lopen uiteen. Voorheen speelde vooral het financiële aspect een rol. Mensen hadden een extra baan nodig om de eindjes aan elkaar te kunnen knopen. Van Vuuren: "Maar wat we nu zien is dat het vooral gebeurt omdat mensen inhoudelijk iets anders willen met hun werk. Dus dan is geld niet de drijfveer. Mensen willen variatie of gewoon eens iets anders uitproberen."

Werkgevers werken mee

Dat geldt dus ook voor De Vos. Toen hij iets anders wilde proberen, deed hij dat in eerste instantie als extraatje erbij. Hij bleef full time zorgcoördinator en werkte in de avonduren als fietsenmaker. Na enige tijd wilde hij het aantal uren in de zorg terugschroeven en zijn klussen als fietsenmaker naar de middag verplaatsen. "Dat gesprek met mijn baas verliep heel goed, er was echt begrip voor mijn situatie. Hij was heel flexibel."

Van Vuuren ziet een bredere trend dat werkgevers openstaan voor een tweede baan. "Opvallend genoeg wel. Je zou denken dat werkgevers het zien als een diskwalificatie van de job. Zo van: ‘Vind je het niet leuk hier dan?’ Maar voor de duurzame inzetbaarheid van personeel helpt het dat ze bezig zijn met dingen die ze interessant vinden. Het is een manier om mensen langer aan je te binden, ook al is het dan in deeltijd."