Meer Vrouw op Straat

Kale Marie (Roermond)

In Roermond, de hoofdstad van de heksenprocessen, verdient Kale Marie ("Kaell Merrie") een eigen straat. Marie is één van de tientallen onschuldige vrouwen die in Roermond werd vervolgd en gedood, omdat ze beticht werd van hekserij. In tegenstelling tot veel andere vrouwen, werd Marie in de rechtbank van alle leugenachtige aanklachten vrijgesproken. Desondanks overleefde ze de heksenjacht op haar niet: een opgefokte meute jonge mannen achtervolgde en mishandelde Marie, om haar tenslotte te verdrinken in de Maas.

Evelien Schlösser (Buren)

In de gemeente Buren in het dorpje Rijswijk woont een heuse avonturier: Evelien Schlösser. Zij was de éérste vrouw die in een luchtballon de Atlantische Oceaan overstak. Maar voordat het haar was gelukt, ging het in 1985 eerst helemaal fout. Frank en Erik vertellen haar verhaal, pleiten voor een straatnaambordje en blikken samen met Evelien terug op deze geweldige prestatie!

Zuster van Zwol (Velp)

Deze week een thuiswedstrijd voor redacteur Els Knaapen: we zijn in haar geboortedorp Velp!

Els brengt een ode aan een vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog onmisbaar was in het Velpse verzet: Zuster van Zwol. Dankzij de zuster kwamen honderden joden, verzetsstrijders en andere onderduikers veilig de oorlog door. Of het nou bij haar thuis was, of in Ziekenhuis Velp: talloze onderduikers konden terecht onder de vleugels van de zuster. Bij haar noeste arbeid in het ziekenhuis kreeg Zuster van Zwol bovendien hulp van één van de grootste filmsterren die Hollywood zou voortbrengen: een piepjonge Audrey Hepburn.

UPDATE: Het mysterie rond de voornaam van Zuster van Zwol is intussen bijna opgelost! Ze heette "Berendina Wilhelmina van Zwol". Maar wie o wie weet wat haar roepnaam was? (Dien? Mien?) Mail me op els.knaapen@bnnvara.nl.

Met extra dank aan Gety Hengeveld en Marloes van de Kolk.

Amina Berkane Abakhou (Kanaleneiland - Utrecht)

In de Utrechtse wijk Kanaleneiland verdient Amina Berkane Abakhou een eigen straat. Amina werd vorig jaar al geridderd, omdat ze een grote voorbeeldfunctie in de wijk heeft. Niet alleen omdat ze het heft in eigen hand heeft genomen door als jonge Marokkaanse moeder zichzelf Nederlands te leren spreken. Ook omdat ze iedereen in de wijk helpt het beste uit zichzelf te halen.

Zo helpt Amina andere vrouwen uit hun isolement door hen taalles te geven, begeleidt ze mbo-stagiairs, brengt ze vrijwilligers en hulpbehoevende bewoners samen, helpt ze ouderen met psychische problemen en maakt ze taboeonderwerpen zoals het 'Lentekriebels'-project bespreekbaar. Maar de overkoepelende reden dat Amina een straat verdient, is omdat ze in de wijk het medicijn vormt tegen segregatie en polarisatie. Haar overkoepelende boodschap? Blijf in gesprek met elkaar, want in iedereen zit iets goeds.

Maria ter Meetelen (Medemblik)

Het is hoog tijd dat de gemeente Medemblik een straatnaambordje opricht voor oud-inwoner Maria ter Meetelen. Maria was een 18e-eeuwse avonturier, die zich in mannenkleren hulde en zo de wereld over reisde. Ze wist zich zelfs als cavalerist aan te sluiten bij het Spaanse leger! Haar leven lijkt een Hollywood-blockbuster, zeker wanneer ze tot slaaf wordt gemaakt en bij de sultan van Marokko belandt. Maria weet zich door levensbedreigende uitdagingen heen te slaan, werkt zich op tot raadgever van de sultan en belandt uiteindelijk veilig in Medemblik. Daar zet ze haar duizelingwekkende levensverhaal op papier.

Connie Meijer (Vlaardingen)

Connie was een ontzettend getalenteerde en collegiale wielrenner in de jaren '80. Veel mensen denken ten onrechte dat Marianne Vos de eerste Nederlandse vrouw was die op de Champs Élysées zegevierde, maar niets is minder waar: dat was Connie Meijer. Ze schrijft de ene na de andere Tour-etappe op haar conto, maar helaas overlijdt Connie al vier jaar later. Ze sterft in het harnas tijdens een wielerwedstrijd in Naaldwijk, op 25-jarige leeftijd.

Roosje Glaser (Den Bosch)

Roosje Glaser (1914 - 2000) was een joodse danslerares die in Den Bosch in de jaren 30 en 40 haar eigen dansschool uitbaatte. Haar ex-man ontwikkelde zich tot nazi en gaf Roosje aan bij de bezetter. Een onvoorstelbare reis volgde. Roosje kwam onder meer terecht in de kampen Vught, Westerbork en Auschwitz, maar weigerde zich als slachtoffer op te stellen. Ook toen ze in het experimenteerlokaal van Josef Mengele terechtkwam en daarna bij de gaskamers te werk werd gesteld, wist ze trouw te blijven aan zichzelf. Ze behield haar menselijkheid door te blijven dansen, zingen en de liefde te zoeken - ook als die liefde bij een SS'er te vinden was. Met een ongelooflijke levenslust knokte ze zich door de oorlog heen.

De straat waar de oude synagoge van Den Bosch staat, heet de Prins Bernhardstraat. Hoog tijd om die straat om te dopen in de Roosje Glaserstraat.

Tollien Schuurman (Apeldoorn)

In Apeldoorn verdient atleet Tollien Schuurman (Diever, 1913 - Apeldoorn, 1994)* een eigen straat. Tollien zette drie wereldrecords op haar naam, op de afstanden 100 en 200 meter. Maar minstens zo bewonderenswaardig: ondanks alle maatschappelijke druk weigerde ze om deel te nemen aan de Olympische Zomerspelen van 1936. "Ik loop niet voor Hitler en zijn trawanten", aldus Tollien. Het werd haar niet in dank afgenomen en ze werd door de atletiekbond streng gestraft. Tijd voor eerherstel!

Wil van Gogh (Ermelo)

In Ermelo verdient Willemina 'Wil' van Gogh (Zundert, 1862 - Ermelo, 1941) een eigen straat. Wil is één van de talloze vrouwen die ooit in Ermelo werd opgenomen in 'gesticht' Veldwijk. Wil deelde met haar bekende schildersbroer Vincent niet alleen haar aanleg voor psychische problemen, maar ook haar bevlogenheid. Vol passie zette zij in 1898 een baanbrekend evenement op: de Nationale Tentoonstelling van Vrouwenarbeid in Den Haag. Het werd een sleutelmoment in de eerste feministische golf.

Mathilde Willink (Terneuzen)

Hoog tijd dat de gemeente Terneuzen een straat opricht voor Tilly den Doelder, beter bekend als Mathilde Willink (Terneuzen, 1938 - Amsterdam, 1977). Mathilde is de kleurrijkste figuur die de havenstad ooit heeft voortgebracht. Veel mensen zullen zich de mysterieuze dood van Mathilde in 1977 herinneren, waarmee ze voorgoed een mysterie bleef. Want die kogel in haar hoofd: had ze die zelf afgevuurd, of was ze vermoord? Mathilde Willink inspireerde kunstenaars, muzikanten, modeontwerpers en willekeurige voorbijgangers met haar oogverblindende voorkomen. De belangrijkste levensles die Mathilde ons leert: wees jezelf en trek je vooral niks aan van de rest. Of zoals ze zelf zei: "Ik doe alleen wat ik mooi vind".

Ingrid Visser (Gouda)

Hoog tijd dat er in Gouda een Ingrid Visserstraat komt, want dat is de plek waar in 1977 de topvolleybalster ter wereld kwam. Ingrid groeide op in Zevenhuizen en ontpopte zich tot een van de grootste sportvrouwen die Nederland heeft gekend. Ze speelde maar liefst 517 interlands en zat 17 jaar in Oranje. Geen enkele Nederlandse sporter, man noch vrouw, kan daaraan tippen.

Miep Diekmann (Assen)

In Assen verdient auteur Miep Diekmann (Assen, 1925 - Scheveningen, 2017) een eigen straat. In de jaren 60 besloot zij voor een heel nieuwe doelgroep te schrijven: jongeren. Bibliotheken, docenten en ouders wisten vaak niet wat ze met haar boeken aan moesten. Waren verhalen over seks, verkrachting en zelfdoding wel geschikt voor 'onze' kinderen? Ja, vond Miep Diekmann: "Het is altijd beter als je tijdig de gevaren hebt leren kennen en men je heeft geleerd hoe je moet terug knokken.”

Koosje Seigers-van de Kuinder (Ommen)

In Ommen is het hoog tijd dat Koosje Seigers-van de Kuinder een eigen straatnaam verdient. Koosje speelde namelijk een belangrijk rol in het het Ommer verzet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Met gevaar voor eigen leven wist ze geallieerde piloten, die achterna werden gezeten door de Duitsers, in veiligheid te brengen.

Nel Karelse (Noord-Beveland)

In de gemeente Noord-Beveland is het tijd dat er een straat wordt vernoemd naar Nel Karelse (1926-2015). Slagersdochter Nel uit Kortgene sprong als liefhebberij geregeld over de plaatselijke kreekjes. Daar bleek ze zo goed in te zijn, dat haar talent voor het verspringen en sprinten werd opgemerkt. Ondanks het gebrek aan fatsoenlijke trainingsfaciliteiten op het eiland wist Nel zich in 1948 te kwalificeren voor de Olympische Spelen in Londen. Nel Karelse werd daarmee de allereerste vrouwelijke Olympiër uit Zeeland.

Truus Postma (Appelscha)

Soms verdiend zelfs een veroordeelde vrouw dat een straatnaam naar haar wordt vernoemd. Zo iemand is Truus Postma. Zij is euthanasiepionier. Waarom zij deed wat zij deed, en daarom zeker een straatnaam verdient, dat hoor je hieronder.

Tante Rikie (Zwarte Cross/Lichtenvoorde)

Wie Zwarte Cross zegt, zegt Tante Rikie! Maar hoe werd Tante Rikie eigenlijk de Koningin der Voederbietels, de Gravin van de Hummelse Hei, de Geestelijk Leider van de Zwarte Cross? En waarom heeft ze eigenlijk nog geen eigen straat?

Helen Colijn (Raalte)

In Raalte overleed in 2006 een vrouw die een eigen straat verdient: Helen Colijn (1920-2006). Helen werd in 1942 opgesloten in een zogenoemd 'Jappenkamp' op Sumatra, nadat zij schipbreuk leed toen ze voor de Japanse bezetter probeerde te vluchten. De situatie in het kamp was verschrikkelijk, maar de vrouwelijke gevangenen wisten de moed erin te houden met een 'stemmenorkest'. Wie meezong in het orkest of ernaar luisterde, wist zo mentaal even uit het kamp te ontsnappen.

Cornelia Boon-Verberg (Texel)

Cornelia Boon-Verberg (1904-1982) waagde in 1945 haar leven om Georgische militairen die tegen de Duitsers in opstand kwamen, in veiligheid te brengen. Na de oorlog werd Cornelia in Georgië tot ereburger benoemd en gefêteerd met blikken kaviaar. Zelf vond ze die eitjes maar niets, maar gelukkig kende ze een Texelaar die er wél dol op was: Jan Wolkers. En volgens Els Knaapen is het dus de hoogste tijd voor een Cornelia Boon-Verbergstraat op Texel.

Trijntje Keever (Edam-Volendam)

Groot nieuws uit de gemeente Edam-Volendam: er komt een vrouwenstraat bij! En wel een straat voor Trijntje Keever, 's werelds grootste vrouw ooit. Trijntje, ook wel bekend als "De Groote Meyt", reisde in de 17e eeuw kermissen langs als bezienswaardigheid. Ze leefde met maatje 54 letterlijk op grote voet - en dat is ook te zien aan de "pantoffels der teedere maagd", die nog altijd in het Edams Museum te bewonderen zijn.

Liane Engeman (Zandvoort)

Hoog tijd dat Zandvoort een straat opricht voor de vrouw die op het circuit de weg bereidde voor vele andere snelle vrouwen: Liane Engeman (1944). Liane werd bij toeval autocoureur, nadat ze liftte naar het strand van Zandvoort. Ze reed mee met coureur Rob Slotemaker, die in de badplaats een autorenschool had. Daar werd Lianes racetalent ontdekt. Op menig circuit liet Liane Engeman bij de finishlijn vele mannelijke coureurs met het schaamrood op de kaken achter zich.

Toos Roeks-Terra (Heerlen)

In de gemeente Heerlen mag een straatnaambordje de grond in, voor icoon Toos Roeks-Terra (1933-2022). Toos Roeks had niet alleen een gezin met negen kinderen, maar bestierde ook zeven Limburgse platenzaken, waaronder twee in Heerlen. Toos kende haar klanten als haar eigen kinderen: ze werd wel "de computer" genoemd, omdat ze van iedereen wist welke platen ze al in de kast hadden staan. Vol overtuigingskracht wist ze vervolgens de perfecte nog ontbrekende plaat aan de man te brengen. Hoog tijd dat dit zakenwonder en Heerlense icoon geëerd wordt met een eigen straat.

Elze Frederika van den Ban (Lelystad)

Lelystad heeft maar een jonge geschiedenis, maar haar geschiedenis begon met een bijzondere vrouw: Elze Frederika van den Ban (1894-1973). In de jaren 50 werkte Elze als stedenbouwkundige en hoofdingenieur bij de Dienst der Zuiderzeewerken. Ze boog zich over de tekentafel en besloot dat de wegen rond Lelystad niet te recht mochten zijn en dat er onderweg op de fiets ruimte moest zijn voor verrassingen, zoals hier en daar een bosje. Steeds vroeg ze zich af: waar worden de toekomstige bewoners van de polder gelukkig van? Elze werd ook wel 'Moeder Veluwemeer' genoemd, omdat zij besloot tot de aanleg van recreatieve strandjes langs de kust. Zonder Elze had Noordoost-Flevoland er niet zo uitgezien, zoals het er nu uitziet... en dat verdient een straat.

To Smeenk (Doetinchem)

In Doetinchem verdient (Cato) To Smeenk (1911-2010) een eigen straat. To was tussen de jaren 40 en 70 kinderarts in Doetinchem en deed haar werk met hart en ziel. Dokter To Smeenk gaf ouders broodnodige lessen in de "kinderhygiëne", introduceerde kindervaccinaties, redde eigenhandig kinderlevens en drong zo de kindersterfte in de Achterhoek terug.

Marie Kamphuis (Zwolle)

In Zwolle verdient Marie Kamphuis (1907-2013) een eigen straat. Marie is de grondlegger van het professionele sociaal-maatschappelijke werk in Nederland. Ze veranderde het vakgebied van paternalistische liefdadigheid naar 'social casework': individuele hulpverlening met een eigen verantwoordelijkheid voor de cliënt.

Lily Bouwmeester (Sliedrecht)

Hoog tijd dat er in Sliedrecht een straat verschijnt voor actrice Lily Bouwmeester (1901-1993). Lily werd gekroond tot de "beste actrice van de vooroorlogse Nederlandse film" en dat is niet voor niets. In de jaren '30 was ze zo succesvol, dat zelfs Hollywood haar een contract aanbood. Toen in de oorlog de Duitse nazi-filmmaatschappij UFA haar eveneens probeerde te strikken, weigerde ze. Ze vertikte het zich naar de Duitse bezetter te voegen, stopte met acteren en gaf onderduikers een veilig thuis.

Francien de Zeeuw (Purmerend)

In de gemeente Purmerend is het hoog tijd dat Francien de Zeeuw een eigen straat krijgt. In de Tweede Wereldoorlog was Francien lid van het verzet. Ze luisterde de Duitsers af, verspreidde voedselbonnen en wapens en stootte met gevaar voor eigen leven door de frontlinie heen, om zo levens te redden. Na de oorlog zette Francien zich opnieuw voor Nederland in, door zich aan te sluiten bij de Marva: de gloednieuwe Marine Vrouwenafdeling. Zo werd Francien de Zeeuw in 1944 de allereerste vrouwelijke beroepsmilitair in Nederland.

Jetty Paërl (Amstelveen)

In de gemeente Amstelveen verdient zangeres en cabaretière Jetty Paërl (1921-2013) een eigen straat. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vrolijkte Jetty (zo ver dat ging) Nederland op via Radio Oranje. "Jetje van Radio Oranje" zong liedjes voor cabaretprogramma De Waterreus, waarmee ze de spot dreef met de Duitse bezetter. Ook sloot Jetty zich aan bij het Vrijwillig Vrouwenhulpkorps. Met een grote wagen reed ze door bevrijd Nederland en schoot ze burgers te hulp.

Ellen van der Ploeg (Den Haag)

Het is hoog tijd dat Ellen van der Ploeg (1923-2013) in Den Haag wordt geëerd met een eigen straat. Ellen woonde als jonge vrouw tijdens de Tweede Wereldoorlog in het toenmalige Nederlands-Indië, dat door Japan bezet werd. Daar werd ze door Japanners naar een bordeel gebracht en maandenlang gedwongen tot prostitutie. Ondanks alle schaamte en pijn besloot Ellen in de jaren 90 te vertellen wat haar is aangedaan. Ze getuigde in de media en voor de Verenigde Naties, in de hoop dat Japan excuses zou maken. Ook streed ze vol vuur tegen de pijnlijke term "troostmeisjes".

Betsy Kerlen (Zutphen)

In de gemeente Zutphen verdient Betsy Kerlen (1859-1932) een eigen straat. Betsy is een rasfeminist van het eerste uur. Zo streed ze anno 1900 voor het recht op sport, voor comfortabele kleren én voor het vrouwenkiesrecht. Ze fietste en zwom dat het een lieve lust was, hoe "zedenverwilderend" ze ook genoemd werd. Tijd voor een Betsy Kerlenstraat!

Ella Vogelaar (Steenbergen)

In de gemeente Steenbergen verdient PvdA-politicus en bestuurder Ella Vogelaar (Steenbergen 1949-Utrecht, 2019) een eigen straat. Veel mensen herinneren zich nog dat ongemakkelijke interview door Rutger Castricum. Maar we lijken wel vergeten te zijn hoe Ella streed voor emancipatie en gelijkheid. Bovendien was ze haar tijd vooruit: in de tijd dat haar partijleider tot méér polarisatie opriep, pleitte Ella juist voor nuance.

Cobie Ensink (Emmen)

In de gemeente Emmen mag een straatnaambordje de grond in, voor milieuactivist en oud-wethouder Cobie Ensink (1942-2022). Cobie verzette zich in de jaren 80 fel tegen illegale afvaldumpingen door grote industriële spelers, zoals de Nederlandse Aardolie Maatschappij.

Jenny Visser-Hooft (Doorn)

In de gemeente Utrechtse Heuvelrug is het hoog tijd voor een eigen straat voor Jenny Visser-Hooft (1888-1939). Jenny ondernam met haar man levensgevaarlijke expedities naar de Karakoram, een onherbergzaam gebied tussen India en China. Om de natuur daar in kaart te brengen, trotseerde ze in de jaren 20 de hoogste bergen, snelstromende rivieren en vernietigende lawines.

'Luchtbuks Ria' van Dijk (Tilburg)

In Tilburg verdient Ria van Dijk (1920-2021), beter bekend als 'Luchtbuks Ria', een eigen straat. Niet alleen omdat ze 85 jaar lang een icoon was bij de schiettent op de Tilburgse kermis... Vooral omdat Ria met volle teugen van het leven genoot en anderen liet meegenieten.

Jo van Dorp-Ypma (Lekkerkerk)

In de gemeente Krimpenerwaard verdient de protestants-christelijke schrijver Jo van Dorp-Ypma (1908–1986) een eigen straat. Jo Ypma werd geboren in het dorpje Haastrecht en de boeken die ze schreef, speelden zich ook vooral daar af: op het platteland. Behalve warm pleitbezorger voor de mensen uit de Krimpenerwaard, was Jo Ypma een eigenzinnige vrouw, die haar eigen koers bepaalde. In haar boeken moedigde ze haar lezers aan hetzelfde te doen.

Alice Hovestadt (Ouwerkerk)

Als Rode Kruis-vrijwilliger Alice Hovestadt op 1 februari 1953 hoort over de Watersnoodsramp, komt ze onmiddellijk in actie. Ze trommelt haar collega's op en ze vertrekken diezelfde dag nog met drie zeilboten naar Zeeland. Het stormt verschrikkelijk, maar toch lukt het Alice om tientallen mensen per boot in veiligheid te brengen. Zelf vindt Alice dat heel normaal, want ze is "gewoon een mens die helpen kan". Alice Hovestadt verdient meer eer en dus willen wij voor haar een straat op Schouwen-Duiveland.

Geertje Dircx (Hoorn)

In Hoorn verdient oud-inwoner Geertje Dircx (ca. 1610-1656) een eigen straat. Geertje was de tweede geliefde van Rembrandt van Rijn, maar nog veel meer dan dat. Geertje Dircx was vooral een vrouw die al in de zeventiende eeuw met succes voor haar rechten opkwam, ook al moest ze Rembrandt voor de rechter slepen.

Annie Dekker (Zeewolde)

In Zeewolde verdient dorpspionier Annie Dekker een eigen straat. Annie was in de beginjaren van Zeewolde onmisbaar voor het dorp. Ze ook wel "Annie van de Krant" genoemd, want in haar eentje vormde ze een complete krantenredactie. Met haar krant, haar vrijwilligerswerk en haar taxi, vormde Annie de verbindende schakel voor het jonge Zeewolde, dat toen nog als los zand aan elkaar hing.

Gré Brouwenstijn (Den Helder)

Het wordt hoog tijd dat de wereldberoemde operazangeres Gré Brouwenstijn (1915 - 1999) in Den Helder een eigen straat krijgt. In de jaren vijftig en zestig behoorde Brouwenstijn tot de grootste operasterren ter wereld, maar intussen dreigen we haar naam te vergeten. Dat moeten we voorkomen. Het is namelijk een prestatie van wereldformaat, dat een meisje dat uit een arm mariniersgezin, uitgroeide tot zo'n opera-icoon.

Betty Boeke-Cadbury (De Ronde Venen)

Christen-anarchist en pacifist Betty Boeke-Cadbury (Birmingham 1884 - Abcoude 1976) richtte samen met haar man Kees Boeke de vernieuwingsschool De Werkplaats op. Anno 2022 staat de naam van Kees op wel vier Nederlandse straatnaambordjes, maar Betty dreigt intussen in de vergetelheid te raken. Ten onrechte, want ze voerde haar hele leven een strijd voor vrede en rechtvaardigheid. In de Tweede Wereldoorlog bereikte Betty's dadendrang een hoogtepunt. Tijd dus voor een Betty Boeke-Cadbury-straat.

Gonne Donker (Monnickendam)

Schaatsicoon Hillegonda 'Gonne' Donker (1918-2005) uit Ilpendam schreef in 1937 schreef geschiedenis, toen zij als allereerste Nederlandse vrouw meedeed aan een WK schaatsen. Donker brak in de jaren dertig record na record, maar toch kennen nog maar weinig mensen haar naam. Tijd voor een eigen straat!

Settela Steinbach (Eindhoven)

Settela (Anna Maria) Steinbach (1934-1944). Haar gezicht werd wereldberoemd, door dat ene beeld: een meisje met een hoofddoek, dat in een goederenwagon staat en naar buiten kijkt.

Settela werd vermoord in Auschwitz en haar gezicht kwam na de oorlog symbool te staan voor de jodenvervolging. Settela was echter niet joods, maar Sinti. Samen met haar familie woonde ze op een woonwagenkamp in Eindhoven. Daarmee vertelt Settela's foto ook een verhaal dat veel minder bekend is: het verhaal van de doelbewuste genocide van Sinti- en Roma-families.

Caroline Emilie Bleeker (Zeist)

Caroline Emilie Bleeker (1897-1985), roepnaam Lili. Deze eigengereide ondernemer stond aan de wieg van een uitvinding, die de wetenschap voorgoed zou veranderen: de fasecontrastmicroscoop. Daarnaast was Lili Bleeker voor de duvel niet bang, zo bewees ze in de Tweede Wereldoorlog. Tijd voor een Dokter Lili Bleekerstraat in Zeist, dus!

Marga van Arnhem (Geldermalsen)

Het is hoog tijd dat presentator Marga van Arnhem (1940-1997) een eigen straat krijgt. Marga woonde jarenlang in Rumpt en was - behalve de tweede vrouw die het NOS Journaal presenteerde - de allereerste vrouwelijke presentator van Studio Sport. Lang niet iedereen zat daar te wachten op een vrouw. Toen Marga in 1972 verslag deed van een voetbalwedstrijd, belden er zelfs boze kijkers naar de studio van de NOS: "Haal die vrouw van de tv!"

Annie Post-Salomons (Valthermond)

Verzetsstrijder Annie Post-Salomons (Nieuw Buinen, 1901-1982) verdient een straatnaam. Tijdens de Tweede Wereldoorlog vonden tientallen onderduikers bij haar een veilig onderkomen. Tot een razzia in 1943: toen begon voor Annie een lange lijdensweg langs drie concentratiekampen. Wanneer ze opgesloten zit in een buitenkamp bij Dachau, zet ze met haar medegevangenen een levensgevaarlijke, maar dappere stap: ze staakt.

Lenie van der Hoorn-Langelaan (Harlingen)

Harlingen is een stad uit de Elfstedentocht en daarom staan we stil bij een bijzondere schaatskampioene: Lenie van der Hoorn-Langelaan (1948). Zij zal Harlingen nóóit meer vergeten. In 1985 kwam ze als eerste vrouw over de streep en werd daarmee de eerste officiële Elfstedentocht-winnares.

Johanna 'Hans' Westerdijk (Baarn)

Johanna 'Hans' Westerdijk (1883 - 1961), oud-inwoner van Baarn en was de eerste vrouwelijke hoogleraar van Nederland. Johanna Westerdijk legde de basis voor een niet te onderschatten wetenschap: de plantenziektekunde. In Baarn bestierde ze een instituut waar naar duizenden schimmelsoorten onderzoek werd gedaan. Tientallen vrouwen maakten onder haar bezieling succesvol carrière in de wetenschap. En ook al is ze de eerste vrouwelijke hoogleraar: toch mat ze zichzelf de mannennaam 'Hans' aan. En deze hoogleraar Westerdijk, verdient een straatnaam!

Titia van der Tuuk (Ubbergen)

Deze week vertelt redacteur Els Knaapen over Titia van der Tuuk (1854 - 1939), oud-inwoner van Ubbergen. Titia vocht voor het vrouwenkiesrecht, streed tegen knellende korsetten, knokte tegen vrouwenhandel en is anno 2022 een lichtend voorbeeld voor... hedendaagse koudwaterbadderaars zoals Wim Hof.

Charlotte Jacobs (Slochteren)

Straatnaambordjes met vrouwennamen? Die zijn er veel te weinig. Daarom pleit Els Knaapen voor een straat voor Charlotte Jacobs. Zij was de eerste vrouwelijk apotheker in Nederland, en waarom zij dan zo'n vernoeming verdient, dat hoor je hier!