Bennie Jolink (Normaal) per toeval in het dialect gaan zingen

Hemelvaartsdag 1975: het allereerste optreden van Normaal in het Openluchttheater in Lochem. Jolink en consorten speelden wat, onder meer in het Engels. En toen kwam daar het vierde nummer. "Een langzame blues, waarvan de eerste zin was: ik zat laatst te drieten op de plee. Toen veerde iedereen overeind. En toen had ik een moment van eureka, dit moeten we gaan doen."

Twee jaar later, in 1975, kwam hun debuutalbum Oerend Hard uit. Dat is deze maand precies 45 jaar geleden. Het titelnummer was een van de eerste hits in Nederland die in spreektaal werd gezongen, Normaal bleek een pionier.

Helemaal niet bedacht

En dat terwijl 'Nederland veroveren' helemaal niet het doel was van Jolink. "Ik was een geflopte beeldend kunstenaar en dacht: muziek, dat is het." In dan het liefst in het Achterhoeks, dat 'recht voor z’n raap' is. "Het Nederlands is, net als het Duits, geschikt voor politieke en wetenschappelijke discussies. Maar als je je gevoel wilt uitdrukken, vind ik het dialect makkelijker. Het lijkt ook meer op het Engels, het vloeit meer in elkaar over."

Het gevolg van streektaal kan zijn dat mensen het niet helemaal begrijpen en er een eigen draai aan geven. Maar dat vindt hij niet erg. "Sterker nog, mensen zoeken er dingen achter zoeken die je zelf helemaal niet bedacht hebt. Dat vind ik juist mooi, juist hartstikke goed. Misschien zat het er wel achter, maar niet op het moment dat ik het opschreef." Aankomende donderdag, opnieuw met Hemelvaart, treden ze weer op in Lochum.