Schrijver Judith Maassen over leven na het verlies van een dierbare
- Nieuws
- Schrijver Judith Maassen over leven na het verlies van een dierbare
Schrijver Judith Maassen debuteert met de roman 'Het nabestaan van Anna Portier'. Een boek over verder leven na het verlies van een geliefde. Judith, de zus van de bekende cabaretier Theo Maassen, vertelt in Radio Kunststof over het boek.
Het verhaal
Judith vertelt over het verhaal: "Anna Portier is op weg van nergens naar ergens. Na de dood van haar geliefde, die vrij jong sterft, wil zij het liefst verdwijnen. Als ghostwriter probeert ze op te gaan in het leven van een ander. Dat is een soort nergens. Pas op haar sterfbed ontdekt ze dat ze toch iets moet doen, voordat ze rustig dood kan gaan. Iets doen wat ik noem, je hoogstpersoonlijke dood sterven."
De gebeurtenissen in het boek zijn niet autobiografisch, de ervaringen wel. Judith verloor haar broertje op jonge leeftijd aan leukemie. Ze vertelt wat er verandert als zo iets gebeurt: "De rollen veranderen. Je bent met zijn vijven, een entiteit, een eenheid. Als daar iemand uit wegvalt, kan niemand meer zijn oude rol handhaven. Je moet een nieuw evenwicht zoeken."
Door ervaringen met verlies, ben ik niet achteloos met de tijd omgegaan
'Je bent in je eentje het gezin voor de ander'
Vlak na elkaar verloor zij ook beide ouders. Van een gezin van vijf, bleven alleen zij en haar broer Theo over. "We waren 20 en 17 jaar ongeveer, toen deze gebeurtenissen plaatsvonden. Ik denk dat we in de loop der tijd steeds meer elementen van de anderen van ons gezin voor elkaar zijn gaan betekenen. Je bent in je eentje het gezin voor de ander."
Tien jaar gelden verloor zij ook nog haar man aan een ziekte. Judith: "het is elke keer verschrikkelijk en tegelijkertijd wen je eraan. Dat wil zeggen, in de tijd die we met elkaar hadden - we hebben 12,5 jaar een relatie gehad - was ik me er zo van bewust dat het ook af kon lopen. Ik dacht altijd, hoe lang zal dit duren? Daardoor heb ik de relatie zo intens beleefd en dat heeft me later geholpen. Het gevoel dat ik niet achteloos met de tijd ben omgegaan."
Gerelateerd
