John Jansen van Galen voor het laatst op Radio 1 met zijn poëzie-rubriek
- Nieuws
- John Jansen van Galen voor het laatst op Radio 1 met zijn poëzie-rubriek
Een bijzonder moment gisteravond in NOS Met het Oog op Morgen. John Jansen van Galen (80) was voor het laatst te horen met zijn vaste poëzierubriek.
De afgelopen jaren heeft Jansen Van Galen de rubriek 75 keer gemaakt. Hij vertelt dat hij zelf besloot te stoppen. "In de laatste uitzendingen versprak ik mij een paar keer achter elkaar bij het lezen van een gedicht. Ik dacht: die kant moet het niet op gaan."
Zijn vaste rubriek is min of meer toevallig ontstaan, vertelt de schrijver. In de tijd dat hij presentator was van Het Oog sloot hij zijn uitzendingen een paar keer af met een gedicht. "Na vier keer hield ik daarmee op. En toen stond de telefoon niet stil." Mensen wilden weten waar het gedicht bleef.
In zijn tijd als vaste poëzieman heeft Jansen van Gaalen heel wat gedichten voorgedragen. Over de vraag welk gedicht hij het mooist vond, hoeft hij niet lang na te denken. "Dat is Nee, het gedicht waarmee dichter Mieke van Zonneveld in 2013 onze Turing Gedichtenwedstrijd won. Dat is een klassieke, vormvaste dichter. En daar houd ik van. Het gedicht heeft een cadans van verdriet."
Nee
Soms was er een aarzeling. Een kleuter op het strand
die met zijn emmertje uit wassen ging. Ik zei ik ben
niet vies maar toch bedankt. En hij: natuurlijk ben je
vies geworden, overal ligt zand. Ik werd lamlendig
wakker. Op al mijn wegen nooit één teken maar
in dromen worden ze bij menigtes gegeven.
Ooit nam ik niets in acht, ik volgde de bekoring en
zij heeft mij niet meer thuisgebracht. Er is in heel
de wereld nergens vrede, geen vader die mij terug
verwacht, er is in heel de wereld nergens vrede.
Er was in mij iets opgestaan dat niemand wist te
temmen, het joeg mij op, beloofde mij een weelderig
bestaan. Begeerte, zei mijn vader, is de wortel van het
kwaad. Ik leerde dat het waar was maar ik leerde het
te laat, de uitgestrekte leegte vrat me op en heeft me
uitgebraakt. Er is in heel de wereld nergens vrede
geen vreugde die niet tegenstaat, er is in heel de wereld
nergens vrede. Dit is mijn overtuiging en ik zoek haar
tot op heden in een emmer aan een kleuterhand. Hij
nadert en ik zeg tot in den treuren nee bedankt.
Wat de gedichtenliefhebber het meest gaat missen, nu hij stopt? "Vooral de mij steeds gul toegezonden nieuwe dichtbundels, waardoor ik in de loop der jaren een mooi poëziebibliotheekje heb kunnen opbouwen. Dus bij dezen: bedankt uitgevers."
De aandacht voor poëzie in Het Oog blijft overigens. Ingmar Heytze wordt de nieuwe vaste dichter.
De laatste Poëzierubriek van John Jansen van Galen
Gerelateerd
