Martin Koolhoven's Brimstone: een gewelddadige stamppot-western
- Nieuws
- Martin Koolhoven's Brimstone: een gewelddadige stamppot-western
Martin Koolhovens meest productieve periode was rond 2005, toen er in twee jaar drie films van hem uitkwamen: het Schnitzelparadijs, Knetter en 'n Beetje Verliefd. Koolhoven noemt die films zijn feelgood-trilogie. Daarna kwam het zeer succesvolle Oorlogswinter, dat een einde maakte aan de gemoedelijke sfeer. Zijn nieuwste film, Brimstone, doet daar nog een schepje bovenop.
Koolhoven is zeven jaar met Brimstone bezig geweest. Het scenario is ook van zijn hand. “Ik vond dat ik het zelf moest schrijven en dat was een spier die ik lang niet meer geoefend had, dus dat heeft een paar jaar geduurd”, zei de regisseur vannacht in het NPO Radio 1-programma Nooit Meer Slapen. “Maar het is ook een hele grote film dus de financiering duurde ook iets langer dan normaal.”
Een grote film is het zeker, vooral vanuit de Nederlandse markt gezien. Vrijwel alle aspecten van de productie waren ambitieus: Brimstone kreeg een budget van circa 12 miljoen euro en is in meerdere landen opgenomen. Ook is het genre gedurfd: Koolhoven durfde zich te wagen aan een spaghettiwestern.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Of een stamppot-western, zoals de film ook genoemd wordt. Behalve dat de regisseur en een gedeelte van de cast Nederlands zijn, heeft Brimstone ook Nederlands thema’s als calvinisme. De Australische Guy Pearce, die de rol van een demonische priester speelt, spreekt in de film Engels met een Nederlands accent.
“Het gevaar als je stamppot-western zegt is dat het iets kolderigs heeft en dat men misschien denkt dat het een grappige, leuke film is”, zei Koolhoven in Nooit Meer Slapen. “Dat is het niet bepaald. Het is wel een hele serieuze thriller.”
De film blijkt voor sommige mensen zelfs te serieus te zijn. Hoewel de film volgende week pas in Nederland in première gaat, hebben mensen al heftig gereageerd op de voorvertoningen. Het geweld, met name tegen vrouwen, zou volgens sommige recensenten excessief zijn.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
"Brimstone gaat over wat religie met mensen kan doen, en welke invloed dat in de negentiende eeuw op vrouwen had”, reageerde Koolhoven vandaag in de Volkskrant. “Het verhaal is niet waargebeurd, maar alles wat ik toon had wel echt gebeurd kunnen zijn. Zo heftig was die wereld, ja.”
Ondanks het geweld tegen vrouwen is Brimstone toch omarmd door feministen. “Ik vind dat wel prettig”, zei Koolhoven in Nooit Meer Slapen. “Een western is eigenlijk een typisch jongetjes-genre. Dat is precies wat ik er ook altijd zo interessant aan vond, maar dat geldt niet voor vrouwen. Daarom vond ik dat ik daar een film over moest maken. Als je dat dan doet en het gaat over de manier waarop vrouwen behandeld worden, en als je dat eerlijk doet kun je daar snel een feministisch idee in vinden.”