Ga terug en ga het halen
- Nieuws
- Ga terug en ga het halen
De tijden dat hij zijn naam moest spellen als Anton-Karel-Willem-Anton-Simon-Isaak zijn toch echt voorbij. Akwasi maakte naam als rapper, acteur, presentator en tafelheer. Tot íets hem riep naar Ghana te gaan en hét te halen. In Kunststof vertelt hij over zijn muzikale roots in het vader- en moederland waarmee hij letterlijk op een goudmijn zit.
Zes jaar geleden bracht Akwasi zijn eerste solo album Daar Ergens uit. Dat album stond in het teken van Bram Vermeulen. Met zijn nieuwe cd Sankofa richt hij zich op zijn Ghanese roots. De clip van de eerste single Na Wo Se Deng oogt als een visitekaartje van het land. Voor het album werkte hij onder andere met Fresku, Typhoon, Kenny B en Bizzey. Ook is er rijkelijk gebruik gemaakt van samples uit de Ghanese muziekhistorie.
Sankofa
Op de cover van zijn plaat staat hij als een Afrikaanse koning geflankeerd door twee donkere schonen. Akwasi: "Ik wilde juist dit laten zien, als ode aan Ghanese chiefs, de Afrikaanse koningen die destijds zijn uitgeroeid. Gehuld in een Ghanees equivalent van een maatpak, veel goud, één schouder bloot. Met de kleuren rood, zwart, groen en geel. Rood staat voor het bloed vergieten; zwart voor de Blackstar, de burgergerechten pionier Marcus Garve; groen voor groei en geel voor goud. Ghana heette onder de Britse overheersing Goudkust."
Cover Sankofa
Terug naar Ghana
Akwasi: "In 2016 ben ik weer terug gegaan naar het land van mijn ouders, voor het eerst zonder hen. Dat was spannend want als kind was ik wel bang gemaakt voor het land. Mijn moeder was er zelf al 20 jaar niet meer geweest. Van haar kreeg ik altijd te horen dat Ghana een randje heeft als je niet weet waar naartoe te gaan. Overal is gevaar. Mijn vader voorspelde dat het me sterker zou maken als mens. Mijn ouders zijn via Londen naar Nederland gekomen, hier ben ik geboren. Als we op familiebezoek gingen zag ik vooral de binnenkanten van de huizen. Het echte Ghana kende ik niet."
Geboren op zondag
"Ik spreek Twi, de Ghanese taal, ik eet Ghanees, ik heet Akwasi wat betekent; geboren op zondag, een echt Ghanees gebruik. Maar toch kreeg ik op een gegeven moment afkeer voor mijn eigen land. Ik voelde me een Ghanees overzee. Nu weet ik dat de Nederlandse Akwasi dezelfde is als de Ghanese. Ik ben daar niet opgegroeid, mijn normen en waarden zijn hartstikke Nederlands, maar ik heb veel van de Ghanese cultuur. Ik laat voor het eerst de muziek horen."
Ik ben in de rouw want mijn oude ik bestaat niet meer
"Misschien is deze cd wel een kantelpunt", vervolgt Akwasi. "Rouw is niet alleen iets verdrietigs in Ghana. Op de eerste dag is er verdriet en op de twee dagen erna zijn er feestjes, dan ontmoet je mensen en heel vaak ontstaan daar de huwelijken uit."
"Overal op de wereld is een fase geweest dat het niet cool was om Afrikaans te zijn. De beeldvorming was niet ok, dus ik wilde daar ook niet bij horen. Zelfs ontkennen waar je ouders vandaan kwamen: er waren medescholieren in de Bijlmer die dan zeiden dat ze uit het Caribisch gebied kwamen, Trinidad Tobago was beter dan uit Afrika. Ik was er altijd eerlijk over. Dus werd ik aquarium genoemd of waterhoofd."
Niemand noemt mij bokoe
Ghanese kinderen werden uitgescholden voor bokoe, letterlijk stink-afrikaan, een heel diepe belediging. Dus het was incasseren; met de tanden op elkaar lachen. Ik sprak daar thuis niet over. Mijn ouders waren bezig om brood op de plank te krijgen. Ik snapte al snel dat ik er zelf mee moest dealen. Maar ik ben er goed uitgekomen. In die tijd ben ik begonnen met teksten schrijven, op school dis-teksten schrijven in mijn geschiedenisschrift. Ik was niet zo ad rem als ik nu ben, op papier lukte dat wel. Daar ligt wel mijn bron."
