Liedjesschrijver Martin Buitenhuis (Van Dik Hout) woont in de Nederlandse taal

Woord: de kim

"Ik ben opgegroeid in Den Helder bij de dijk", vertelt Buitenhuis. "Ik speelde vaak aan de andere kant van de dijk en dan zag ik de zee. Aan de zee zaten vaak oude mannetjes, een daarvan was mijn buurman. Ze vonden me nogal een wijsneus", zegt Buitenhuis lachend. "Ze zeiden altijd dat ik nieuwsgierig was naar wat er achter de kim lag, achter de horizon. Maar in Den Helder heb je ook het KIM (Koninklijk Instituut voor de Marine), dus ik dacht, wat heb ik ermee te maken wat er achter dat gebouw was? Ze hebben hard gelachen."

Roman: Karakter van F. Bordewijk

'De roman van vader en zoon' is de favoriet van de liedjesschrijver. Toen Buitenhuis het las voor zijn boekenlijst was hij overrompeld door het verhaal en de taal. "Het is een schitterend boek. De jonge Katadreuffe wordt dusdanig tegengewerkt door zijn vader dat hij karakter ontwikkelt. Hij weet zich vanuit allerarmste buurt in Rotterdam op te werken naar advocaat."

Gedicht: Licht van mijn leven van Remco Campert

"Voor mij staat Remco Campert voor de Nederlandse literatuur uit die tijd." Buitenhuis kiest dan ook het gedicht Licht van mijn leven van de onlangs overleden Campert. "Ik heb het idee dat dat aan het verdwijnen is: die typische cultuur van grote Nederlandse schrijvers die met z’n allen bijna onder een soort stolp leken te leven."

Liedtekst: De fanfare van honger en dorst van Lieven Tavernier

De liedtekst De fanfare van honger en dorst vindt Buitenhuis de mooiste. "Ik zit zelf in een fanfare van honger en dorst", vertelt hij. "In het prachtige lied moeten de jongens een voor een de fanfare verlaten. Er moet geld verdiend worden, ze moeten het echte leven in. Ik heb het grote geluk dat ik de fanfare niet uit hoef. Ik zit al dertig jaar heerlijk in mijn fanfare. Daar ben ik heel erg blij mee."