Duizenden Gambianen vluchten via ‘The Backway’ naar Europa
- Nieuws
- Duizenden Gambianen vluchten via ‘The Backway’ naar Europa
[KRO-NCRV] Het is politiek onrustig in Gambia. Met ijzeren vuist regeert Yahya Jemmeh het land al 22 jaar. In december riep hij Gambia uit tot Islamitische Republiek. En aankomende december wil hij koste wat kost de verkiezingen winnen. Economisch gaat het slecht met Gambia en terwijl steeds meer Nederlandse toeristen de weg naar de ‘smiling coast’ vinden, willen veel Gambianen juist vertrekken.
Ieder jaar komen zo’n tienduizend Gambianen als bootvluchteling naar Europa. Waarom laten zij alles achter en riskeren zij zelfs hun leven? Mamadi, een zesentwintigjarige docent uit Gambia: ‘Het gaat economisch slecht met het land. Veel mensen willen naar Europa zodat ze hun gezin kunnen onderhouden.’ Mamadi is in Nederland geweest en probeert zijn landgenoten te overtuigen niet te vertrekken, maar dat lukt hem zelden. Zelfs het risico om te verdrinken nemen mensen op de koop toe op het moment dat ze geen toekomst zien in het land van herkomst.
De achterdeur
85% van de Gambiaanse bevolking staat achter de migratie naar Europa via wat ze zelf ‘de achterdeur’ noemen; illegaal via een bootje over de Middellandse Zee. Mensen zijn zelfs geïrriteerd als je erover begint. Voor hen is het vanzelfsprekend dat je een beter leven zoekt. Er is bijna geen werk te vinden en het land wordt op autocratische wijze bestuurd. De mensenrechten worden er op grote schaal geschonden, homoseksualiteit is strafbaar en op een aantal misdaden staat de doodstraf.
Europese Unie
De Europese Unie maakt zich zorgen over de hoeveelheid migranten uit Gambia en heeft een ambassadeur aangesteld in het land. De Hongaar Attila Lajos. ‘Gambia heeft een cultuur van migratie. Als ambassadeur probeer ik namens de EU in samenwerking met Gambia de migratie naar Europa te beperken.’ Dat proberen ze bijvoorbeeld door meer banen te creëren zodat mensen niet meer weg willen.
Volgens Lajos moet Europa zich ook zorgen maken over het beeld dat er over zichzelf bestaat. Bij veel Gambianen bestaat het beeld dat de banen en het geld er voor het oprapen liggen. Het wordt nog steeds gezien als het land van melk en honing.
Mamadi krijgt zelfs zijn eigen broertje niet overtuigd van het feit dat hem in Europa, als hij het al haalt, geen beter leven wacht. Zoals ze in Gambia zeggen: ‘Je kan een paard wel naar de rivier duwen, maar je kan m niet dwingen om te drinken.’
