Column: De formatie heeft een aardappelloofklapper nodig
- Nieuws
- Column: De formatie heeft een aardappelloofklapper nodig
Precies 50 jaar geleden werd met een kleine ceremonie de protestbeweging Provo ten grave gedragen in het Amsterdamse Vondelpark. In zijn deze week verschenen boek Provo, de ludieke opstand tegen bom en regentendom beschrijft historicus en ‘provoloog’ Marko Otten hoeveel Provo’s genoeg kregen van de internationale persaandacht voor hun plannen en van de massale toeloop naar Amsterdam van mensen die de happenings bij het Lieverdje meer als toeristische attractie zagen dan als uiting van protest. Daarom leek het hun beter de beweging op zijn hoogtepunt te laten sterven.
Provo-oprichter Roel van Duijn was tegen die doodverklaring. In De Overnachting vertelde hij deze week dat het fundament onder zijn leven wegviel, het zwarte gat waarin zijn geesteskind was begraven grijnsde hem toe. Hij werd depressief. De arts die hij raadpleegde raadde hem aan iets heel anders te gaan doen. Op het land werken of zoiets. Van Duijn volgde het advies op en dat werd zijn redding.
Aardappelloofklapper
In Zeeland vond hij emplooi bij een biologisch-dynamische boer, waar hij mocht komen werken als hij zijn baard zou afscheren. Op een avond, zo herinnert Van Duijn zich, was op een naburige akker een aardappelloofklapper aan het werk. Een machine die het groen van de aardappelplanten afslaat, zodat ze de volgende dag makkelijker gerooid kunnen worden. “Gaan wij die morgen bij ons ook gebruiken?”, vroeg hij aan zijn werkgever. “Natuurlijk niet”, was het antwoord, “die herrie zou de kabouters wegjagen die ons helpen bij de teelt…” Die losse opmerking -was het een grapje?- zorgde voor een soort blikseminslag bij Van Duijn. Hij pakte zijn koffers en ging spoorslags terug naar Amsterdam. Bij de volgende verkiezingen haalde hij met zijn Kabouterpartij vijf zetels in de gemeenteraad.
Geen enkele hoop
De formatie van het nieuwe kabinet is gestrand. Niet onverwacht, gezien de verschillen tussen de deelnemende partijen. Klaver en Halbe Zijlstra op een kussen, dat was al moeilijk voor te stellen. En wie zich de verliefde blikken van Samsom en Rutte vier jaar geleden herinnert, zal bij de aanblik van Buma en Pechtold niet snel last krijgen van romantische gevoelens. Van echte liefde geen sprake, deze keer. En wie alle analyses leest in de kranten, en alle spindokters, parlementaire journalisten en al dan niet zelfverklaarde deskundigen beluistert op NPO Radio 1, heeft weinig reden tot optimisme. GroenLinks of de Christen Unie, de SP of zelfs de PVV, alle mogelijke combinaties worden besproken, maar op voorhand is er geen enkele die hoop biedt op succes. En het ziet er niet naar uit dat de kabouters deze keer te hulp schieten.
De onderhandelaars likken hun wonden. Misschien helpt een bezoekje aan Roel van Duijn, die tegenwoordig zijn geld verdient als liefdesverdriet-therapeut…
Luister naar het hele gesprek in De Overnachting met Roel van Duyn:
Roel van Duyn in De Overnachting
Gerelateerd
