Hoe praat je met je kinderen over kanker?
- Nieuws
- Hoe praat je met je kinderen over kanker?
Als er in de familie of in het gezin kanker voorkomt, heeft dat op iedereen een grote impact. Vandaag opent Jong Oriolus haar deuren in de Achterhoek, een nieuw centrum voor leven met en na kanker dat zich focust op jonge kinderen. "Hoe fijn het is het om ergens te zijn waar je je begrepen voelt?", zegt mede-oprichter Kirsty Kruisselbrink bij Spraakmakers.
Video niet beschikbaar
"Als je bezig bent, praat je makkelijker. Dan hoef je elkaar niet aan te kijken – en soms hoeft er ook niet veel gezegd te worden. Dat zie ik bij volwassenen ook. Stilzwijgend ontstaat er iets." Aan het woord is Kirsty Kruisselbrink, coördinator van Oriolus, een centrum voor leven met en na kanker.
Gericht op kinderen
Het centrum, dat gevestigd is in de Achterhoek, opent vandaag. Er inmiddels meerdere van dit soort plekken, maar bijzonder is dat Oriolus zich specifiek richt op kinderen in de basisschoolleeftijd.
De ontmoetingsplek vind je in het Streekziekenhuis Koningin Beatrix te Winterswijk. Binnen en buiten het ziekenhuis worden allerlei activiteiten voor de kinderen georganiseerd, legt Kruisselbrink uit. Ouders mogen blijven, en zo ontstaat ook voor hen een lotgenotengroep.
Gevoelens uiten
Als ze weer de deur uitgaan, zijn ze echt veranderd. "Ik hoorde van een ander inloophuis: een kind is opener thuis geworden en durft wat meer vragen te stellen, durft zich wat meer de gevoelens te uiten."
Daar doet Kruisselbrink het voor. "Hoe fijn het is het om ergens te zijn waar je je begrepen voelt? Waar je zonder woorden, gewoon met gelijkgestemden iets samen kunt doen. Maar waar de lach en de traan ook letterlijk samengaan."
Verslaggever Chimène Block is langsgegaan bij het Adamas Inloophuis in Nieuw-Vennep. Dat is ook een centrum waar kinderen terecht kunnen. De moeder van de elfjarige Sylvie heeft borstkanker en samen met haar ouders vertelt ze ons over haar ervaringen bij dat inloophuis.
(tekst gaat verder na het fragment)
Houd je bij kanker alles voor je kind verborgen of deel je juist alles? Wat is de ervaring van Kruisselbrink? "Soms geeft het niet benoemen, het niet laten zien of niet betrekken bij een nog enger beeld. Erbij betrekken wil niet zeggen dat je alle details maar moet benoemen. En soms is het antwoord 'ik weet het ook niet' beter dan kinderen weghouden."
Ik ben verdrietig
Ze vertelt dat ze onlangs een belletje kreeg van iemand die vertelde: 'mijn vader heeft nu net te horen gekregen dat hij niet meer beter wordt. Ik ben daar heel verdrietig over. Hoe moet ik dit mijn kinderen vertellen? Ik kom zelf al niet uit m'n woorden en ze wilde het eigenlijk weghouden.'
"Uiteindelijk," zegt Kruisselbrink, "zijn we het gesprek aangegaan en toen kwam ze ook zelf tot de conclusie: ik mag benoemen dat ik verdrietig ben, maar ik ben ook blij met jullie, mijn kinderen. Het heeft twee kanten. Het hoort bij elkaar. Het verdrietig zijn, maar toch blij mogen zijn. En dat is denk ik iets wat bij lotgenotengroepen ook heel veel gebeurt."
Mis niets met de nieuwsbrief van Spraakmakers
Spraakmakers maken we mét jou als luisteraar. En om jou zoveel mogelijk bij ons programma te betrekken, versturen we een dagelijkse nieuwsbrief. Hierin vind je de stelling van de dag, de onderwerpen in de uitzending en een interessant artikel dat zeker het lezen waard is. Zo kun je gemakkelijk meepraten en mis je nooit meer iets!