Britt Eerland dansend naar de Spelen

Op 12-jarige leeftijd debuteerde ze in de Nederlandse eredivisie. De toenmalige brugklasser werd daarmee de jongste speelster ooit in de hoogste tafeltenniscompetitie. Het werd duidelijk dat een groot talent zich had gemeld.

Ze heeft het te danken aan haar familie vertelde ze in Langs de Lijn En Omstreken. "We zijn wel een tafeltennisfamilie. Mijn vader tafeltenniste al en eigenlijk door hem ben ik gaan tafeltennissen." Inmiddels is ze zo gegroeid dat de familie niet meer tegen haar wil spelen. Lachend voegt ze er aan toe. "Laatst hadden we het erover om een reünie te houden maar toen zeiden ze: Britt, doe jij maar niet mee."

Inmiddels is Eerland de beste tafeltennisster van Nederland en is er ruimte gemaakt voor een volgende droom. Deze zomer wil ze op de Olympische Spelen staan. Om in Tokio te komen moet ze nog wel wat progressie boeken. Een plaats bij de beste zestien op een 'geschoonde' wereldranglijst is vereist. De volgende wereldranglijst wordt volgende week bekend en daarin hoopt ze rond de dertigste plaats te staan. Maar die lijst is nog niet geschoond.

Een geschoonde lijst bevat maar twee speelsters per land. Zo staan er bijvoorbeeld zes Chinese vrouwen in de top tien. Daarvan gaan alleen de eerste twee naar de Spelen.

Mentaal

Al vanaf haar jeugd is ze bezig met mentale training. Belangrijk omdat tafeltennis een mentaal spel is. Maar Eerland had ook ontspanning nodig. Die vond ze in het dansen. "Ik was geblesseerd en wist echt niet wat ik met mezelf aan moest. Ik zat alleen maar thuis en daar kon ik heel slecht tegen."

Omdat dansen in haar jeugd ook al een passie was besloot ze dat weer op te pakken. "Later dacht ik: hé, ik ga steeds beter bewegen, ik krijg meer body-control, ik dacht misschien kan ik dit wel toepassen bij mijn tafeltennis." Daarmee kreeg haar hobby een dubbele werking: ontspanning en een warming up voor haar wedstrijden.