Ervaringsdeskundigen van mensenhandel zetten zich in voor betere zorg voor slachtoffers: 'Ik voelde met niet gehoord'

Met hun ervaringen willen zij zich inzetten voor de strijd tegen kinder- en mensenhandel. En dat is hard nodig, want volgens schattingen krijgen jaarlijks 1300 meisjes te maken met seksuele uitbuiting.

Gestalkt, geslagen en bedreigd

Nadat Kelly op haar 18de samen was gaan wonen met haar vriendje begon hij haar te mishandelen en dwong hij haar de prostitutie in. Ze raakte van hem in verwachting en 9 maanden later - na de geboorte van haar dochter - besloot ze hulp te zoeken.

Ze belde organisatie Veilig Thuis, het advies- en meldpunt voor huiselijk geweld, om te vertellen over haar situatie. "Ze beloofden een 'Blijf-van-mijn-lijfhuis' voor me te zoeken, maar 2 weken later was er nog niks gebeurd. Ondertussen word je gestalkt, geslagen en bedreigd, terwijl ik een baby van 6 weken had."

Schaamte

Pas een half jaar later durfde ze weer hulp te zoeken. Maar door haar slechte ervaring met Veilig Thuis vertelde ze de hulpverleners alleen dat ze mishandeld werd door haar vriend. Dat ze gedwongen in de prostitutie zat, verzweeg ze.

"Ik schaamde me en was bang dat mensen me vies of achterlijk zouden vinden, of dat ze zouden denken dat ik het uit vrije wil had gedaan." Maar na veel gesprekken met hulpverleners kwam het zelfvertrouwen van Kelly terug. Na 2 jaar durfde ze eindelijk te vertellen over het gedwongen sekswerk.

Focus op opsporing

Ook stapte ze naar de politie om aangifte te doen, maar daar kreeg Kelly al snel spijt van: "Ik ben tientallen keren ondervraagd. Ik heb vier of vijf rechercheurs gezien. Ze zeiden me te geloven, maar dat gevoel gaven ze me niet. Ze waren continu aan het checken of ik niet loog. Maar als iemand dit overleeft, kun je er op rekenen dat diegene niet liegt."

De politie begrijpt dat slachtoffers het aangifteproces als zwaar ervaren: "Er moeten gedetailleerde vragen worden gesteld om vast te stellen of er daadwerkelijk sprake is van mensenhandel. Bepaalde vragen over misbruik kunnen als onprettig worden ervaren. Vanuit de politie zijn we gefocust op opsporing en niet op hulpverlening."

Volgens Kelly ontbreekt het bij veel hulpverleners aan kennis over kinder- en mensenhandel. In samenwerking met het Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel (CKM) en Defence for Children wil platform H.O.P.E. daarom voorlichting geven bij politie, het Openbaar Ministerie, behandelcentra en andere hulpinstellingen. Ook gaan ze zich inzetten voor snellere, veiligere en effectievere zorg en het wegnemen van privacy-barrières tussen opsporing en de zorg.