Frank Bosman: abortuspil houdt vader buiten de deur

Het klinkt allemaal zo sympathiek. Maar dat is ’t niet. Hoe je ook verder mag denken over abortus (wel of niet toestaan), iedereen zal ’t er toch over eens zijn dat het – letterlijk en figuurlijk – gaat over leven en dood. Veel mensen beschouwen het leven als absoluut heilig. En sommige mensen beschouwen de conceptie als het beginpunt van het leven. Een pilletje tegen de gevolgen van onveilige seks lijkt dan net even te triviaal.

De abortuspil, of-ie nu via de huisarts of via het ziekenhuis wordt verstrekt, leidt echter aan nog een ander probleem. En eigenlijk geldt dat probleem voor elke vorm van abortus. De vader wordt buiten de deur gehouden. Het beslissingsrecht voor abortus valt volgens de Nederlandse wetgeving geheel aan de moeder. Over de vader wordt niets gezegd.

Natuurlijk kennen we allemaal de verhalen dat de vader na een vrolijke nacht de moeder van hun kind (en het kind zelf) achterlaat en met de noorderzon vertrekt. Zo’n vader is al een ‘afwezige vader’ voor hij zijn eerste luier heeft verschoond. Maar het omgekeerde zal toch echt ook wel waar zijn. Stel: je hebt als man onveilig gevreeën met je partner. Naderhand heeft ze spijt, maar is wel zwanger. Zij wil aborteren, jij wilt het houden. Sorry joh, jammer dan.

Uiteraard kan je terecht opmerken dat de moeder toch echt meer ‘zwanger’ is dan de vader van hun kind. Zij moet 9 maanden met een steeds grotere buik rondlopen, om van alle andere lichamelijke klachten nog maar te zwijgen. Maar toch: het is ook zijn genetisch materiaal, het is net zoveel zijn kind, en toch moet hij zwijgen als het over abortus gaat.

Uiteindelijk maakt een abortuspil de keuze voor een zwangerschapsafbreking te gemakkelijk. Liever dus niet via de huisarts. Liever helemaal niet. Als het even kan. En als het dan toch moet, vergeet hem dan ook niet even te consulteren. Wel zo eerlijk. Samen seks, samen zwanger.