Hoe zit het nou precies met E-nummers? 'Zonder E-nummers wordt voedsel onveiliger’

'Mensen denken: hoe meer E-nummers, hoe slechter'

Fennema werkte veertig jaar in de voedingsindustrie, van banketbakkerij tot vissnacks. In al die jaren had hij dagelijks met tientallen E-nummers te maken. "Ik denk dat ik er standaard wel 20 tot 30 bij de hand had", zegt hij. Toch begrijpt hij de argwaan van consumenten: "Er is een beeld ontstaan dat E-nummers iets engs zijn. Maar veel producten zouden zonder simpelweg niet veilig of smakelijk zijn."

Volgens Fennema draait het om voedselveiligheid. "Dat wordt vaak verward met gezondheid. Gezondheid gaat over wat je kiest in de supermarkt, voedselveiligheid over wat fabrikanten maken. E-nummers zorgen ervoor dat iets niet bederft of gevaarlijke bacteriën bevat."

Synthetisch of natuurlijk: wat zit er écht in?

Niet alle E-nummers zijn synthetisch. "Vitamine C bijvoorbeeld, dat is E300", legt Fennema uit. "Als het in fruit zit, zie je dat niet op een etiket. Maar haal je het eruit en stop je het in een vla, dan wordt het ineens een E-nummer."

In zijn boek zet hij bij elk nummer feiten op een rij: of het vegan is, halal of koosjer. "Zo kan iedereen zelf een afweging maken", zegt hij. "Ik geef bewust geen mening. Maar ik laat wél zien wat de herkomst is. Soms komt iets uit planten, soms uit insecten. Karmijn bijvoorbeeld, E120, wordt gemaakt van luizen. L"

Clean label versus eerlijk etiket

Een groeiend probleem is het omzeilen van E-nummers met zogenaamd natuurlijke extracten. "Je vervangt het E-nummer, maar de stof blijft hetzelfde. Het klinkt natuurlijker, maar chemisch verandert er niks”, bleek al eerder uit een aflevering van Keuringsdienst van Waarde.

Daarom pleit Fennema voor een 'transparant label'. "De wet schrijft al voor dat de achterkant van een verpakking eerlijk moet zijn. Geen marketing, alleen feiten.” Maar die zijn vaak ingewikkeld. Een fabrikant mág gewoon ‘natriumtetraboraat’ opschrijven, maar wie weet dan dat het om E-285 gaat?

Zelf kiezen wat je wel of niet eet

Fennema hoopt dat zijn boek helpt om die verwarring weg te nemen. "Ik wil mensen kennis geven. Niet om E-nummers te promoten, maar om de keuze weer bij de consument te leggen."