Normaal. Doen.

In de apenrots die het Tweede Kamergebouw is, heb je iedereen nodig. Dus spreekt het voor zich dat je ook tegen iedereen normaal doet. De bodes en het ondersteunend personeel zijn degenen die daar de oudste rechten hebben, de Kamerleden zijn passanten. Wie een goede politieke antenne heeft snapt dat. Of, zoals een van die ondersteuners mij recent toevertrouwde: “ik doe mijn werk zo goed mogelijk. En ik ben heel dienend, dat is mijn werk. Maar ik onthoud het als ze arrogant gaan doen.”

En het is inderdaad zo. Nergens heb ik discretere en behulpzame medewerkers meegemaakt dan in die Kamer. Waar elke seconde telt, dus de repro-afdeling echt in een half uur boekjes drukt, een motie binnen 30 seconden op de bankjes ligt en het eten in 10 minuten klaar kan zijn. Wat die koks, bodes en bewakers daarvoor terugvragen is: doe wel een beetje normaal tegen me en reageer die stress niet op me af.

Ook iedereen weet wie dat niet doen. Het Kamerlid dat zijn eigen medewerkers oplichtte met een handeltje en tijdens sollicitaties en lobbygesprekken zijn directe medewerker afblafte, kreeg gewoon alles waar hij recht op had, maar net even niet die extra glimlach. Het nieuwe Kamerlid dat zichzelf belangrijker vond dan de bodes werd even een keer niet gecorrigeerd toen ze zelf eigenwijs haar fout door wilde zetten. Zoete wraak, binnen het betamelijke.

Arib had lange tijd ook de naam dat zij moeilijk was voor haar personeel, maar in het NRC-artikel blijkt dat het probleem nu niet ligt bij het lagere personeel. Die mensen laten zich positief uit over haar, net als over de hoge ambtenaren trouwens. Dus wat er echt speelt tussen de Kamervoorzitter en de topambtenaren, horen we vast nog eens. Feit blijft dat Arib nu wel weer geconfronteerd wordt met de naam die ze kreeg, omdat ze in het begin van haar Kamertijd meerdere medewerkers versleet.

Daarom is de les voor al die 71 nieuwkomers in de Kamer: blijf met je poten op de grond, respecteer de vaste inwoners van je nieuwe werkplek en houd je aan de opdracht van de premier. Normaal. Doen. Is het niet vanuit menselijkheid, dan minstens voor je carrière.