Frits Wester blikt terug op veertig jaar in politiek: 'Ik werd toen twee maanden geschorst'

CDA-voorlichter

Toen Frits Wester veertig jaar geleden begon als voorlichter voor het CDA, werkte hij nog op een typemachine en ontving hij brieven voor Kamerleden. "Internet, computers en mobiele telefoons waren er nog helemaal niet. Mensen schreven nog brieven aan fractievoorzitter Bert de Vries. Ik was aangenomen om een half jaar te blijven om hem te begeleiden tijdens zijn campagne in 1986. We ontvingen velletjes vol van mensen. Daar heb ik veel van geleerd: je moest het beleid echt uitleggen, uiteenzetten hoe het in elkaar zat en vertellen wat het CDA wilde met hun situatie."

Wester had altijd al een communicatieve kant in de politiek: "Maar ik wilde ook graag journalist worden, want ik wilde mensen uitleggen wat er precies in Den Haag gebeurt en wat de gevolgen daarvan zijn. Mensen handvatten geven om het te begrijpen."

Joop den Uyl

"Den Uyl was een grootheid voor mij, ik zag hem al jaren op tv", vertelt Wester. "En toen ontmoette ik hem op mijn 23ste op het Binnenhof. Joop den Uyl had net de campagne van ’86 gedaan, het CDA had toen 54 zetels, dat kun je je nu haast niet meer voorstellen. Hij droeg het stokje over aan Wim Kok." Bij zijn eerste Algemene Beschouwingen in de oude Tweede Kamer zat hij ooit met Den Uyl samen in een schrijverskamer. "Ik begon daar een gesprekje met hem, maar halverwege mijn vragen kwam ik erachter dat hij lag te slapen. Zijn gezondheid was toen al niet meer zo goed, en niet veel later overleed hij."

Stiekem in de dakgoot

In 1994 maakte Wester de overstap naar RTL Nieuws. Hij was creatief in het verzamelen van informatie: "Het oude Binnenhof ken ik als mijn broekzak, ik ken alle gangetjes en nisjes. Vlak voor de grote verbouwing begin jaren ’90 kon je nog overal komen. Ergens op de derde verdieping was een raampje waar je overheen kon stappen, en dan kwam je in de dakgoot van het Binnenhof. Van daaruit kon je goed bij de fractiekamer van de VVD kijken."

Tijdens de bekende clash tussen Mark Rutte en Rita Verdonk wist hij dat het zou escaleren. "Ik wilde dat beeld per se hebben, dus ging ik met een cameraman de dakgoot in. Het was heel hoog; ik ben nog half gestruikeld over een bliksemafleider. Maar we hadden prachtige beelden van een woedende Mark Rutte en Rita Verdonk die elkaar verwijten maakten."

De beelden waren illegaal verkregen, maar na overleg met de eindredacteur werden ze toch uitgezonden. "Daarna hebben ze al die ramen dichtgeschroefd. Ik ben toen twee maanden voorwaardelijk geschorst geweest. Ik had eigenlijk gehoopt dat ik als straf met collega’s het Binnenhof moest aangvegen, maar dat gebeurde niet."

Een middag in de lift

Ook een lift hielp Wester bij zijn zoektocht naar nieuws: "Toen er allerlei gedoe was in de LPF werden journalisten continu uit de gang weggestuurd. Toen ben ik in een lift gaan zitten, vlak achter hun fractiekamer. Elke keer dat iemand instapte, stelde ik vragen. Dan zeiden ze: ‘Hoe kom jij hier?’ En dan zei ik: ‘Ja, ik moest toevallig naar de vierde verdieping.’ Ik heb toen een halve middag in die lift gezeten en met iedereen kunnen praten."

Was dat het moment dat de LPF interesse kreeg in Wester? "Pim Fortuyn had mij al een paar keer gevraagd of ik op zijn lijst wilde, maar ik wilde sowieso niet de politiek in. Hij vroeg het me twee dagen voor hij werd vermoord." Fortuyn beloofde hem zelfs de functie van hoofdredacteur van de RVD, mocht hij premier worden: "’Dan trappen we die en die er gewoon uit!’ zei hij. Maar ik had daar totaal geen interesse in." Wester vond het belangrijk voor zijn rol als journalist dat er geen enkele sprake van was dat hij genoemd zou worden als mogelijke kandidaat.

Alcohol

"Ik leefde op het Binnenhof. Ik heb mijn gezin ook veel gemist en laten lopen. Ik at doordeweeks nooit thuis en was ’s avonds altijd op het Binnenhof. Het leidde tot een wat onmatig leven. Ik praatte vaak na met journalisten en politici in het perscentrum en dat ging vaak gepaard met alcohol, en ik raakte verslaafd. Op een gegeven moment loop je tegen een muur aan. Ik heb mezelf zes jaar geleden moeten resetten", vertelt Wester openhartig.

Welke muur was dat? "Dat was het moment dat ik niet meer goed kon functioneren zonder alcohol. Dat was een keerpunt. Het werd voor iedereen duidelijk. Dat was niet mijn fraaiste moment. Voor mij is het nu een gesloten hoofdstuk, maar het is wel geschreven."

In het gesprek vertelt Wester ook hoe hij jarenlang als eerste de Miljoenennota kreeg, geeft hij zijn analyse over het veranderende journalistieke en politieke landschap door sociale media, en vertelt hij wanneer hij met pensioen wil. Luister het hele gesprek hierboven terug.