Het verhaal van Tula: het lijkt hopeloos, toch gaan we het doen
- Nieuws
- Het verhaal van Tula: het lijkt hopeloos, toch gaan we het doen
Tula, een tot slaaf gemaakte man die op een plantage in Curaçao werkte, staat tegenwoordig bekend als een van de belangrijkste vrijheidsstrijders van de Nederlandse Antillen. Hij legde met tweeduizend lotgenoten te voet de reis naar Willemsstad af, om daar voor hun vrijheid te pleiten. Schrijver Robin Raven legde het verhaal van Tula vast in het jeugdboek De Opdracht van Tula dat deze maand verscheen en vertelt in Wat blijft over het verleden van Tula en hoe hij wordt herdacht.
Radio: Marleen Stikker over Sam Altman en Robin Raven over Tula - Wat blijft
Vertalen voor de jeugd
Over Tula zijn weinig historische bronnen overgebleven. Wat wel bekend is, komt uit de verslagen van het gouvernement in Curaçao destijds. Hij was opzichter op plantage Kenepa, gelegen in Bandabou, het westen van Curaçao. Met circa 40 van zijn lotgenoten legde hij op 17 augustus 1795 het werk neer om bij de plantage-eigenaar te pleiten voor hun vrijheid. "Ik ben enorm geraakt door zijn verhaal, dus wilde ik veel meer over hem te weten komen", vertelt Robin Raven. "Dus heb ik eerst een roman over hem geschreven, De Opstand van Tula. Toen ik dat gedaan had, besloot ik dat ieder kind in Nederland zou moeten weten wie Tula was. Zo is dat jeugdboek tot stand gekomen."
Het jeugdboek heeft een hele andere insteek dan de versie voor volwassenen. "Het jeugdboek wordt verteld vanuit het perspectief van een tot slaaf gemaakt kind, de twaalfjarige Lucia. Lucia volgt de reis die Tula maakt van landhuis Kenepa helemaal naar Willemsstad. Zo kon ik het tragische verhaal van Tula toch een optimistische toon geven, waardoor het geschikt is voor kinderen."
Groter bewustzijn
Sinds Tula tot nationale held is uitgeroepen van Curaçao, vindt er een jaarlijkse herdenking plaats en zijn er meerdere boeken en voorstellingen verschenen over zijn verhaal. Toch vindt Raven dat er nog steeds te veel Nederlanders zijn die Tula niet kennen. "Ik zie wel steeds meer bewustzijn. De verontschuldigingen van de minister en de koning hebben enorm geholpen, denk ik. Maar er is nog een hele lange weg te gaan voordat de herdenking een communaal gebeuren is."
"Wat ik belangrijk vind aan Tula, is dat hij zijn hele leven streefde naar gerechtigheid. Mensen als Tula zijn mensen van hoop. Als je die mensen niet meer hebt, dan stort de hele boel in elkaar. Daarom mogen we Tula nooit vergeten. Ik noem het een verhaal van ‘en toch’. Het lijkt hopeloos, en toch gaan we het doen. Tula moet geweten hebben dat het slecht voor hem zou eindigen, en toch heeft hij het gedaan."
Gerelateerd
