Waarom Nederland zo'n fijn vissersland is

De lol van vissen, als je de vis niet mag houden

Hermes: "Dat is nou eenmaal de schoonheid, de spanning of je beet zult hebben en het contemplatieve. Ik zit bijvoorbeeld aan het Paterswoldsemeer en dan kan ik heel goed op een bankje zitten niksen, maar ik kan ook heel goed een hengeltje uitwerpen."

'Pangasius is de kip onder de vis'

Nederlanders eten relatief weinig vis en de vis die gegeten wordt, komt vooral uit het buitenland: zalm, tonijn en pangasius. "En die pangasius is ook nog eens een zoetwatervis, een meerval-soort zelfs. Het is de kip onder vis, het smaakt naar niets.

Vroeger was zalm een inheemse vis, in de eerste 50 km van de riviermonding werd die gevangen met de weervisserij, de zalm zwemt de rivier op vanuit de zee, om te gaan paren, maar dan eet hij niets meer, dus dan vermagert hij ook snel, dus moet je hem vangen vlak voor de monding, nog op zee, of net aan het begin van de rivier, zo deden de native Americans dat ook in Canada, Alaska etc."

De zoetwatervis

Hermes pleit voor het eten van zoetwatervis. "We leven in een land met een enorm wateroppervlak, daar moeten we toch wat mee doen? Het is heel lekker. De traditie van het eten van zoetwatervis is helemaal verdwenen. Men is bang voor teveel graat. Maar daar zijn wegen omheen te bedenken. Als je gaat werken met zuur, met bakken en olie, dan verdwijnen die graten heel makkelijk.

De enige echte verse vis is de vis die je zelf hebt gevangen. Want niemand kan rechtstreeks van de vissersboot kopen. "Nee, de vis moet eerst gekeurd en gelabeld worden op de afslag. Ik stond eens aan de kust in Normandië toen daar een visser met kisten vol met prachtige coquilles aan land kwam. Niemand mocht die coquilles hebben, die moesten eerst naar Rungis!"

Radio Mangiare!

Het lekkerste programma iedere vrijdag om 19:30 en 20:30 uur op NPO Radio 1. Volg Mangiare! op Twitter.