Eric van Sauers over de grenzen van humor bij Dit was het Nieuws: 'We gaan geen onderwerp uit de weg'

'Onhandelbare puber'

Van Sauers noemde zichzelf eerder als puber "onhandelbaar". Op dertienjarige leeftijd werd hij uit huis geplaatst en belandde hij in een internaat in Oosterhout. Het eten dat daar dagelijks werd rondgebracht - "waterige aardappelen en andijvie, zelfs de patat was slap" - staat hem nog helder voor de geest. Contact met de mensen waarmee hij toen woonde heeft hij niet meer, vertelt hij: "Nee - helemaal niet dramatisch bedoeld - maar ik denk er echt nooit meer aan. Het is een soort hiaat in mijn herinnering."

Zijn onrustige gedrag begon al vroeg: op zijn zevende spijbelde hij door simpelweg niet in de bus naar school te stappen. Urenlang zwierf hij rond, bijvoorbeeld op de speelgoedafdeling van de Bijenkorf. Met terugwerkende kracht verbaast het hem dat hij niet opviel: "Er kwam nooit iemand naar mij toe om te vragen: 'Jongetje, wat doe jij hier?'. Ik was daar dan soms gewoon twee uur met speelgoed aan het spelen."

Toch ziet hij achteraf dat juist die soms grillige jeugd hem heeft gevormd en geholpen. "Ik werd er handig van in mensen lezen. Daar heb ik heel veel profijt bij gehad in mijn latere carrière."

Comedytrain

Ondanks die moeilijke start vond Van Sauers zijn roeping in het theater. Hij volgde de toneelschool, sloot zich aan bij de Comedy Train en won het prestigieuze Camerettenfestival. Jarenlang trok hij volle zalen met solovoorstellingen. En na een stilte van acht jaar staat hij binnenkort weer op de planken met zijn show #UNMUTE.

De motor achter Dit was het Nieuws

Sinds de start in 1995 is Van Sauers nauw betrokken bij Dit was het Nieuws, inmiddels een instituut in de Nederlandse tv-geschiedenis. Als eindredacteur kiest hij welke grap wél en welke niet de uitzending haalt. "Per uitzending passeren honderden grappen de revue, waarvan er slechts een klein deel wordt geselecteerd", vertelt Sauers.

"We discussiëren nooit lang over een grap", legt Van Sauers uit. "Daar is geen tijd voor. Soms zitten we ernaast, maar we volgen ons eigen kompas." Zelf schrijft hij bewust niet mee. "Als ik dat doe, vind ik mijn eigen grappen automatisch het leukst. Dat zou niet eerlijk zijn tegenover de schrijvers."

Grenzen in de humor

Een terugkerend thema in het gesprek is de vraag hoe ver satire mag gaan. Waar Arjen Lubach onlangs aangaf geen grappen te maken over de islam, kiest Dit was het Nieuws ervoor geen onderwerp uit de weg te gaan: "Wij hebben sowieso een totaal ander programma dan Arjen. We hebben natuurlijk onze eigen grenzen, maar daar proberen we wel mee te spelen, en dan gaan we geen onderwerp uit de weg. Wat in het nieuws is, moét worden behandeld, op wat voor manier dan ook."

Maar dat betekent niet dat alles gemakkelijk gaat. Van Sauers noemt de recente moord op Lisa als voorbeeld van een lastig dilemma: "We moeten het behandelen, hoewel we het dan helemaal niet willen. En dan zijn we toch echt wel de hele dag bezig om de manier waarop we het bespreken te vinden. Soms lukt het om een relativerende insteek te vinden, en soms slaan we de plank mis. Bij dit specifieke geval zijn we er eigenlijk niet goed uitgekomen."

Voor hem staat vast dat humor meerdere vormen kent. "Het hoeft niet altijd een harde grap te zijn. Relativeren kan net zo krachtig zijn." En kritiek van buiten laat hij niet bepalen wat er wel of niet in de uitzending komt: "Ik laat me door niemand vertellen welke grappen ik moet maken. Ik bepaal dat zelf, op mijn manier."