Harde keuzes: hoe gaan onze dierentuinen om met een overschot aan dieren?
- Nieuws
- Harde keuzes: hoe gaan onze dierentuinen om met een overschot aan dieren?
Kritiek deze zomer op een aantal buitenlandse dierentuinen voor de manier waarop ze met hun dieren omgaan. Een dierentuin in het Duitse Leipzig liet drie tijgerwelpjes inslapen omdat hun moeder niet voor ze zorgde. In Neurenberg - ook Duitsland - werden dertien bavianen gedood wegens ruimtetekort. Aanleiding om te kijken naar populatiebeheer in de Nederlandse dierentuinen. Marjo Hoedemaker werkte meer dan 60 jaar in Dierenpark Amersfoort en vertelt meer in NOS Met het Oog op Morgen.
Marjoe Hoedemaker woont, nu na zijn pensioen, nog steeds in de dierentuin. Zijn naaste buren zijn 120 monniksparkieten, iedere dag wordt hij wakker door het gekwetter, voor hem een heerlijk geluid. Daarnaast is Hoedemaker mentor bij de EAZA, een Europees samenwerkingsverband voor dierentuinen. Hoedemaker is schrijver van het boek 'Van beestenboel tot hokjesgeest.'
Tijgermoeder stopt met zorgen
"In de natuur gebeuren weleens dingen die fout gaan", zegt Hoedemaker over de welpjes die in Duitsland werden ingeslapen omdat de moeder er niet meer voor zorgde. "Het komt bij alle dieren voor. Het gebeurt ook dat de diertjes iets mankeren wat wij absoluut niet weten, en de moeder gedrag ziet waardoor ze hen in de steek laat, want dan vindt ze het zonde om hen groot te brengen."
Dieren grootbrengen met de fles gebeurt niet meer, vertelt Hoedemaker. Dat komt omdat de dieren ook in het wild moeten kunnen overleven en men wil dat ze natuurlijk gedrag gaan vertonen. Verzorgers willen ze goed 'inprenten'. "Er is een kans dat ze teruggezet worden naar de natuur", zegt Hoedemaker.
Kwestie van balans
Sommige dieren zitten genetisch zo in elkaar dat ze ieder jaar jongen. Als je ze dat drie of vier jaar ontneemt, krijgen ze problemen met de baarmoeder en krijgen ze nooit meer jongen, zegt Hoedemaker. Die balans moet worden gezocht in een dierentuin.
Dierenverblijven veranderd
Dierentuinen zijn door de jaren heen veranderd: "Vroeger zaten de dieren in een soort van badkamer, met tegeltjes en heel netjes - er mocht geen poep liggen", zegt Hoedemaker. "Tegenwoordig is er een modder- en zandbad, een partij water en oude boomstronken."
"De dierentuinen hebben een bepaald beleid, omdat ze een collectie beheren", vertelt Hoedemaker. Dierentuinen doen dat niet alleen, maar samen met de EAZA.
Traantje gelaten
Hoedemaker heeft zelf ook moeilijke beslissingen moeten maken, hij vertelt dat hij weleens een 'traantje heeft gelaten'. Zo zorgde hij 40 jaar lang voor een olifant, die hij moest laten inslapen toen het slecht ging. "Dat is eerlijker ten opzichte van het dier, dan als je met allerlei kunst- en vliegwerk het dier in leven gaat houden", sluit Hoedemaker af.
