'In de klas geen oog voor nieuwe boeken, leerkrachten kiezen oude meuk.'

Gelauwerd schrijver Dumon Tak verbaast zich er over waar leerkrachten mee komen als ze hun vraagt welke boeken ze in de klas lezen. “Ze grijpen terug naar boeken die ze uit hun eigen jeugd kennen. Dat is vertrouwd. En natuurlijk hebben leerkrachten een vol programma, maar er is hier echt weinig aandacht voor.” Opmerkelijk vindt de auteur: Als het om auto’s of telefoons gaat willen we toch ook weten wat het nieuwste is? Dan kunnen we het wel opbrengen om ons erin te verdiepen. “Stap uit je cocon en haal iets van nu.”

Geen Roald Dahl en Pietje Bel

Want de waarde van hedendaagse boeken is groot zegt Dumon Tak: “Kinderen moeten zich herkennen in verhalen, moeten er iets van leren. Je kweekt er mededogen mee. Het is belangrijk dat ze over actuele problemen lezen en over de antwoorden op die problemen. Dat gebeurt niet bij een boek als Pietje Bel, de Kameleon of boeken van Roald Dahl van meer dan 30, 40 jaar oud."

Lelijke boeken

Een doorn in haar oog is ook het leesonderwijs. “Daardoor worden kinderen opgeleid tot slechte lezers.” Lezen gaat nu met zogenaamde veilige leesmethodes, AVI-code’s passend bij het niveau lezen van een kind. Beginnende lezers krijgen dan bijvoorbeeld alleen éénlettergrepige woorden te lezen en maximaal 7 woorden per zin. Daar krijg je heel lelijke boeken van, staccato teksten die het leesplezier tegen gaan.”

Wie daar achter zit? “Schoolboekenuitgevers. Ik weet het zeker. Die verdienen daar ontzettend aan. Elke keer weer een nieuwe code met nieuwe boeken. En ondertussen keldert het leesniveau in Nederland. Dan moet er toch een lampje gaan branden dat die dure methodes niet helpen.”

Lees hier het hele gesprek met Bibi Dumon Tak terug!