Bijna geen huizen voor woningdelers: 'We moeten doen alsof we een stel zijn'

Leugentje om bestwil

Lotte - niet haar echte naam - kreeg gister een huurhuis toegekend via haar makelaar. Alleen heeft ze daarvoor wel een leugentje voor bestwil gebruikt, geeft ze toe. Ze heeft als liefdeskoppel gereageerd, terwijl ze er eigenlijk met vrienden gaat wonen. "Er zijn namelijk bijna geen woningen beschikbaar voor het aantal mensen waarmee wij zoeken. Dus zijn we er al vrij snel achter gekomen dat we met z’n tweeën moeten reageren. We doen alsof we een stel zijn.” Hiervoor heeft ze maandenlang gereageerd op huizen, maar soms krijgt ze niet eens een reactie: "echt ontzettend frustrerend."

Het woningdelen doet Lotte uit noodzaak. "Tuurlijk wil ik met m'n vrienden samenwonen. Maar de achterliggende gedachte is dat ik een huurhuis niet in m'n eentje kan betalen. De prijzen zijn enorm hoog. Zeker in Amsterdam, waar ik nu woon én wil blijven wonen. Dus de oplossing is dan met andere mensen samenwonen."

Max aantal huishoudens

Maar toch staan veel gemeenten deze oplossing niet toe. Dat heeft te maken met regels rondom het aantal huishoudens op één adres, legt woningmarktdeskundige Frank Wassenberg uit. "Ze staan niet meer dan twee huishoudens toe. Dus twee mensen in een huis. Of dat huis nou twee slaapkamers heeft of zes slaapkamers, dat maakt dan eigenlijk niet uit. Dat is eigenlijk doodzonde, want zo wordt er een heleboel woonruimte ongebruikt." En dat blijkt ook uit de cijfers. "Er staan 8 miljoen woningen in Nederland, waarvan een groot gedeelte kamers leeg heeft staan. We wonen in Nederland het ruimst van heel Europa, terwijl we ook bijna het dichtstbevolkte land van heel Europa zijn.”

De gemeenten zijn bang voor overlast voor 'zittende bewoners’, licht Wassenberg toe. "Dat er gelijk op elke etage tien studenten of tien arbeidsmigranten komen zitten. Met herrie, met extra auto’s. Met meer fietsen voor de deur. (..) Eigenlijk wordt er te veel gedacht vanuit zittende bewoners, en niet genoeg vanuit woningzoekenden."