Hoe houdt Suriname het hoofd boven water in crisistijd?

Suriname is in een economische crisis. En die wordt, zeggen sommigen, alleen maar erger nu het land geld heeft geleend van het IMF. De broekriem moet stevig aangetrokken worden. Belastingen worden verhoogd, het ambtenarenapparaat afgeslankt, subsidies aan banden gelegd.

Eén van de belangrijkste oorzaken is de spilzucht van de regering Bouterse die vrienden bevoordeelt en een economisch wanbeleid voert. Populaire maatregelen als handen vol geld voor gratis gezondheidszorg, verhoging van pensioenen en volkswoningbouw liepen spaak toen bleek dat de bauxietindustrie er de brui aan gaf en de wereldmarkt prijzen voor goud en olie kelderden.

Oma Bappie van 86 jaar heeft haar oude beroep weer opgepakt, kleren maken. "Ik was al gestopt, want het lichaam wilde niet meer. Maar je hebt geen inkomen en leeft maar van een kleine AOV, zo'n 65 euro per maand. Dus toen heb ik dit maar opgepakt, want als ik niet werk, eet ik niet." Oma Bappie maakt al haar kleren zelf. "Alles wat ik aantrek, koop ik niet in de winkel."

Of neem Orlando Olmberg en Nelson Tiapoe. Zij zetten vol in op zonne-energie nu de brandstofprijzen zijn verdubbeld. Benzine is haast onbetaalbaar. Vooral mensen in het verre binnenland lijden hieronder, want de afstand met de stad, Paramaribo, is groot. En de zon is gratis. Nelson Tiapoe heeft een eco-resort: "Het is de beste investering die ik hier heb gedaan; het installeren van zonnepanelen"

Maar niet iedereen redt het creatief de crisis door. Het remigranten-stel Radha en Bianca ziet het niet meer in ‘switie Sranan’ (heerlijk Suriname). Ze verhuizen terug naar Nederland. Rhada werkte als zelfstandig HR-manager. Vanwege de crisis heeft ze geen opdrachten meer. "Het eerste wat bedrijven doen is de consultant er uit gooien. Ik kan hier geen toekomst opbouwen."