Binnenland

'Begrip voor werkgevers die liever geen (aanstaande) moeders aannemen'

foto: Redactie NTRfoto: Redactie NTR
  1. Nieuwschevron right
  2. 'Begrip voor werkgevers die liever geen (aanstaande) moeders aannemen'

[NTR] Ruim 40 procent van de vrouwen in Nederland vermoedt dat hun werkgever ze discrimineren vanwege hun zwangerschap. In het debatprogramma Kwesties werd zondagavond aandacht besteed aan dit onderwerp. Annabel Nanninga nam met deze column alvast een voorschot op de discussie: zij heeft begrip voor de werkgevers.

Nee, een werkgever mag een vrouw niet weigeren bij een sollicitatie of haar contract niet verlengen omdat zij zwanger is of mogelijk wil worden. In principe ben ik het hier volledig mee eens. Maar in de praktijk begrijp ik werkgevers wel die koudwatervrees hebben bij het in dienst nemen of houden van vrouwen tussen de pakweg 25 en 45 jaar.

Want laten we ons niet doof houden voor hun wel degelijk gegronde klachten en bezwaren, in de storm van verontwaardigd geloei van vermeend benadeelde moeders over gemene werkgevers. Vrouwen misdragen zich nogal eens op het snijvlak van werk en gezin. Ze eisen een hoop: verlof, betaalde opvang, een kolfruimte, flexibele werktijden, begrip voor thuiswerken en last minute afzeggen want ja, kind ziek… Maar wat geven ze terug?

De goeden niet te na gesproken - er zijn natuurlijk zat moeders met een goede arbeidsmoraal- maar kijkt u eens in uw werk- en vriendenkring. We kennen allemaal ettelijke vrouwen die al bij de conceptie van de wensbaby berekenend te werk gaan. “In januari gaat mijn tijdelijke contract over in een vaste baan, dan beginnen we aan kinderen”, klinkt het maar al te vaak. En is ze eenmaal zwanger? Al lang voor verlof komt ze thuis te zitten met bekkeninstabiliteit. Die naadloos overgaat in een postnatale depressie.

En áls ze dan, na verlof en vakanties en alle verlof- en ziekteregelingen aaneengesmeed te hebben tot minstens een half jaar afwezigheid, weer aan het werk gaan? Stipt om kwart voor vijf de deur uit, want ja, ze moeten op tijd bij de opvang zijn. Ziek kind of deadline? We weten allemaal wat voor gaat bij zulke vrouwen. Flexibiliteit in het rooster, vakantie spreiden buiten schoolvakanties? Vergeet het maar. En oh ja, die goed ingevoerde fulltimer is na haar verlof sowieso eentje die niet meer alle ins en outs op de werkvloer in de vingers heeft. Ten eerste is ze er met haar hoofd minder bij en ten tweede werkt ze nu parttime. De beruchte ma-di-do vrouw met de out-of-office reply aan op woensdag en vrijdag.

Vrouwen moeten niet gestraft worden omdat zij nou eenmaal biologisch de pineut zijn qua voortplanting. Maar laat de notoir luie Nederlandse vrouw (wij zijn kampioen parttimen dames…) ook eens de hand in eigen boezem steken. Wordt geen moeke als je moeder wordt. Laat je baas en je seksegenoten niet zitten door te gaan mutsen. Chop chop. Aan het werk, je kiest zelf voor kinderen dus dan moet je ofwel het je kunnen permitteren thuis te zitten, ofwel gewoon net zo goed en betrokken zijn als voordat je zwanger werd. Zolang de werkgever moet inleveren omdat mevrouw het thuis allemaal maar matig op de rit heeft, hebben werkgevers gewoon gelijk om bij voorkeur geen kinderwensende of zwangere vrouwen aan te nemen. Ze moeten er alleen wat slimmer over liegen. Helaas mevrouw, u past niet in het team.

Annabel Nanninga is freelance verslaggever, opiniemaker en columnist voor onder andere ThePostOnline, RTL Z, Powned en Veronica Magazine. Zij heeft twee kinderen.

Het programma Kwesties is op deze pagina terug te luisteren.

Ster advertentie
Ster advertentie