Rosita Steenbeek: 'Heb uw vijanden lief'
- Nieuws
- Rosita Steenbeek: 'Heb uw vijanden lief'
Schrijver Rosita Steenbeek woont al dertig jaar in Rome en schrijft sinds augustus columns voor Trouw over onder andere het verschil tussen Italië en Nederland in de corona aanpak. Maar ook over de vluchtelingencrisis. "Ik zoek telkens naar een verhaal waar ik vanuit mijn persoonlijk ervaring iets kan toevoegen", vertelt ze in Kunststof.
In 1994 debuteerde Rosita met De laatste vrouw. Een boek dat Rome en Sicilië als decor heeft en in verschillende talen werd vertaald. Vanaf dat moment wijdt ze zich volledig aan het schrijven, en volgen er vele romans en ook meerdere boeken over Rome.
Fuocoammare
De documentaire Fuocoammare, een prijswinnende documentaire over de vluchtelingencrisis op Lampedusa, bracht een nieuw thema: de vluchtelingen. In de hoofdrol Pietro Bartolo, "deze man trof mij enorm, in de manier waarop hij over vluchtelingen sprak. Hij haalde al 25 jaar vluchtelingen en migranten uit zee, levend of dood. Hij zei, het is eigenlijk schandalig dat wij een onderscheid maken tussen vluchtelingen en economische vluchtelingen. Of je nou door een kogel doodgaat of door de honger..."
Het bewoog Rosita om zelf naar de vluchtelingenkampen te gaan en er enkele weken te verblijven. "De tenten zijn soms nog primitiever dan je ziet op het journaal. Niet de tenten van de UNHCR, maar zelf in elkaar geknutseld van zeil en latten." Het resulteerde in twee boeken: Heb uw vijanden lief en Wie is mijn naaste?.
Meevoelen met het verdriet van een ander.
Religie
Twee titels met verwijzingen naar de Bijbel. Het gemeenschappelijke thema: compassie. "Meevoelen met het verdriet van een ander. Niet alleen maar medelijden ervaren, maar ook verantwoordelijkheid nemen", legt ze het begrip uit. Het gaat verder dan empathie, "dat is er een onderdeel van."
De schrijver is van beide kanten afkomstig uit een dominees familie. Thuis werd "vrolijk met godsdienst omgegaan". Exemplarisch is de voorbeden met het gezin aan tafel. Vader bad:
'Heer strek uw beschermende hand uit over dit dartelende moedertje, dat ooit bij mij tussen de lakens is geglipt.
En over het kleine geteisem dat te kwader uren uit haar tevoorschijn gekropen is.'
Heb uw vijanden lief
"Mijn hele leven is geworteld in religie. Het was aan de ene kant heel serieus, we gingen elke zondag naar de kerk, maar ik heb dat nooit als drukkend ervaren. Er kon gelachen worden. We gingen speels met de godsdienst om. Het was een vrijzinnige sfeer bij ons thuis."
"Godsdienst is voor mij inspiratie. Voor mij is het verbonden met positieve dingen. Ik ben doordrenkt van de geloofsgedachten. Ik leef vanuit 'heb uw naaste lief', dat heb ik altijd meegekregen. En meer dan dat: 'heb uw vijanden lief'."
