Sjirk Kuijper: “WOB’en is een heel lastig kat-en-muis-spelletje geworden tussen de journalistiek en de overheid”

Aan tafel zitten Sjirk Kuijper, Catherine Keyl en Spraakmaker Hans de Boer.

Het mediamoment van Keyl gaat over ‘lauwe reacties van presentatoren’. Wat bedoelt ze hiermee? En hoe hadden de presentatoren volgens haar moeten reageren? Keyl: “Als iemand zo moedig is om dat voor zo’n groot programma en publiek naar buiten te brengen, daar mag je wel een beetje extra aandacht aan geven”

Kuijper is benieuwd hoe het Suikerfeest dit jaar gevierd gaat worden. “Er is eigenlijk weinig belangstelling voor hoe moslims de coronacrisis doorkomen”. Er zijn natuurlijk maatregelen genomen, bijvoorbeeld het dragen van mondkapjes. Maar Kuijper verbaasd zich erover dat er relatief weinig aandacht voor het feest is in de media. “De aandacht voor religie is in het algemeen niet groot geweest”, zegt hij. Hoe doen ze dat bij het Nederlands Dagblad? Zou Kuijper dit graag bij andere media ook graag willen zien?

De privéruimtes van de koning zijn met publiek geld betaald, terwijl hij vijf miljoen euro krijgt om het zelf te betalen. Dat wist NRC naar boven te halen. Het is niet de eerste keer dat de koninklijke familie rommelt met potjes en regelingen. Willem-Alexander kreeg subsidie voor kroondomeinen die niet open zijn voor publiek, en zijn moeder en tantes kregen een flinke korting op hun erfbelasting omdat ze kunst maatschappelijk toegankelijk zouden maken, maar die bleef gewoon op zolder staan. En dit waren alleen nog maar recente voorbeelden. De koning werd de laatste tijd heel positief gezien, en zijn speech op 4 mei maakte veel indruk. Heeft dit invloed op dat beeld? De koning handelt natuurlijk niet alleen en heeft ook te maken met adviseurs. Kuijper: “Waarachtig leiderschap bestaat soms in het overrulen van je adviseurs”. Zou er transparanter met de informatie opgegaan moeten worden?

Donald Duck heeft geld gekregen van de Europese Commissie. En dat had het tijdschrift duidelijker moeten vermelden, oordeelde de Reclamecodecommissie. Journalist Peter Teffer beet zich hier voor Follow the Money al eerder in vast, en wist via een WOB-procedure al eerder te achterhalen dat de Europese Commissie zich echt op tekstniveau met de strips heeft bemoeid. In het blad zie je bijvoorbeeld dat de Zware Jongens makkelijker op te sporen zijn als er beter tussen landen wordt samengewerkt. De reclamecode commissie oordeelde dat de Donald Duck transparanter had moeten zijn. De Europese Commissie kon op deze manier wel een publiek bereiken dat ze anders misschien niet zouden bereiken. Kuijper: “Vanuit de Europese Commissie is het een hele slimmer truc geweest”.

We besluiten het Mediaforum met het Taalteam met Lennart van Dijk.