Zwaarste dier ooit gevonden in Peru

Klaas Post was namens het Natuurhistorisch Museum Rotterdam bij de opgraving. "Dat ging heel speciaal in zijn werk. We gaan al een jaar of 12 naar Peru toe en doorgaans in Peru vindt je de hele walvisevolutie. Die ligt daar in de uitgestorven zandvlaktes. Deze was eigenlijk heel speciaal", vertelt hij in Nieuws en Co. "12 jaar geleden vonden we één wervel en die was 180 kilo, maar die zat ook nog eens vast in een berg. Dat heeft tien jaar geduurd, met een tripje naar de berg toe om weer wat eruit te hakken. Uiteindelijk heeft dat geresulteerd in deze publicatie."

Ontdekking

Het duurde jaren voordat de wervel uit de berg was gehakt. "Het was zo complex en die walvis ligt in die berg. Dan heb je één wervel, maar je begrijpt die wervel niet. Die was te groot en dat klopte helemaal niet", vertelt Post. "Die laag was van 140 miljoen jaar geleden en dan ligt er een wervel in die daar helemaal niet in kan zitten, het lijkt bovendien niet eens op een walviswervel. Het lijkt meer op een gigantische zeekoewervel. Dan weet je dat het een heel zwaar beest is en dat 'ie erg lang geweest moet zijn."

Dat is uniek, vertelt Post. "Die oerwalvisjes, en dat zijn de voorlopers van de huidige tandwalvissen en baleinwalvissen, waren klein. De eerste hadden achterpoten, aan land wierpen ze nog hun jongen. Uiteindelijk is dit een van de laatste oerwalvissen, maar we hadden nooit verwacht dat die zou enorm konden worden."

De implicaties van de vondst

De vondst geeft een nieuw beeld van de oerwalvis. "Het zegt twee dingen: dat oerwalvissen dus veel en veel groter kunnen worden dan we ooit wisten, en dat de laatste oerwalvis, waarvan de achterpootjes gereduceerd waren en niet meer aan land konden komen, niet geheel ocean going waren. Die waren ook kustnabij. Uiteindelijk kwamen daarna de huidige slimme dolfijntjes en de baleinwalvissen, die dat kril eruit vissen. Daardoor zijn de oerwalvissen uitgestorven."