Tour de Jeroen

Regen van blijdschap

foto: Jeroen Wielaertfoto: Jeroen Wielaert
  1. Nieuwschevron right
  2. Regen van blijdschap

Twee dagen na de aankomst op de Route du Palais des Sports keert de Tour terug in Megève om weer te vertrekken bij dezelfde plek, pal tegenover de Alpinistische Sporthal. Het is een sterke herhaling om op de kaart te komen als skioord zonder bijzondere geschiedenis, op die ene na: de investering van de familie De Rothschild. Dankzij hen beleefde de hotelbranche er een grote opbloei na de Eerste Wereldoorlog.

Niet dat ze er Maerten en Oopjen ooit hebben tentoongesteld, de kostelijke Rembrandts uit het Rothschild-bezit, terug in Nederland als culturele Tour-winnaars in het Rijks. Bij de start in Megève gaat het over moderne fenomenen, Romain Bardet voorop. Hij zal luid worden bejubeld, om te beginnen in Megève. Hij heeft veel gedaan voor Frankrijk, maar ook voor de Tour. Dat was nog niet zo, toen ik gistermiddag stopte bij een plein waar de mensen loom rond hingen om een buitenbar, licht Megèvig wachtend op de koers.

De essentie van de Tour de France schuilt in de jaarlijkse herhaling van vertrouwde dramatische onderdelen met toevoeging van nieuwe elementen, etappeplaatsen, cols.

Het Routeboek van de Tour is een ongewoon gedetailleerd script met trajecten en tijdschema’s voor een heroïsch straattheater dat zich nog moet ontwikkelen. Er is ook een existentiële, filosofische laag bij, van welke diepgang, of percentage dan ook, over de ondraaglijke zwaarte, dan wel de onuitstaanbare saaiheid van de Tour.

Deze ronde dreigde af te lopen in een litanie van klachten over de door SKY beheerste verhaalontwikkeling.

De regen kwam boven de finale van Le Bettex als niet berekend onderdeel, in sublieme combine met afdalingen en nieuw asfalt. Romain Bardet triomfeerde voor Frankrijk. Ik hoorde ze smullen op Radio Monte Carlo, terwijl de regen neer klaterde op mijn auto.

Er waren geen dubbele bodems in dit alles, alleen nat asfalt, bochten en bermen zonder mededogen. Drama voor Tom Dumoulin en Bauke Mollema. Maar ook de gele trui aan flarden, om een bebloede huid vol rode rafels.

Hier openbaarde zich ook het geheim van de winnaar. Het gaat niet om doping. Chris Froome heeft vier benen, namelijk die twee sterke poten extra van Wout Poels. Mooi onderwerp van gesprek in Megève als onderdeel van het kapitaal.

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Tour de Jeroen
Jeroen Wielaert is voor de dertigste keer onderweg in Frankrijk. Hij vertelt voor NPORadio1.nl eigenzinnige omgevingsverhalen over de culturele en sportieve kruispunten van de Tour de France. Waar de Grote Ronde komt, is hij al geweest...

Lees meer van columnist Jeroen Wielaert

Ster advertentie
Ster advertentie