Het gemiste beeld van Messi en Ronaldo

Mijn heer, wat een club is dat zeg. De firma 'Onecht, Vals en Doortrapt'. Met het watermerk van de UEFA eroverheen lijkt het een jongenskoor, maar wee je gebeente. Overigens: ooit leerde ik van mijn NOS-baas Bob Spaak dat het belangrijkste van een loting (in welke sport dat ook is) het resultaat van die loting is.

Amateur goochelconcours

Ik heb er donderdagmiddag met interesse en ook verbazing naar zitten kijken. Het gerommel met kokertjes waar dan namen en letters uit moesten komen... Het had iets weg van de halve-finale van een amateur goochelconcours in Moldavië.

Wel opvallend… De mannen die de balvormige kokertjes opendraaiden deden dat beiden linkshandig. Kan toeval zijn, maar het viel op. Ik had overigens die lange keeper Petr Cech zonder helm niet meteen herkend. Het was goed dat men uitlegde dat het hier om die man ging die ooit met een zeer zware schedelbasisbreuk het veld moest verlaten. Dat gebeurde in een wedstrijd die zijn club Chelsea tegen Reading speelde. Cech viel ernstig geblesseerd uit en ook zijn vervanger, Carlo Cudicini, moest eraf met een blessure. De huiskamervraag luidt dan ook (leuk voor de zaterdag nietwaar?) wie ging er toen onder de lat staan bij Chelsea?

Beste spelers

Terug naar die gemankeerde uitzending die ik overigens via Eurosport bekeek. Dus inclusief de normale technische mankementen die Eurosport maar niet uit zijn bestaan kan kwijtraken (wegvallende beelden, verkeerd geluid, onoplettende technici). Diegene die overigens het geheel van commentaar voorzag was kort, bondig en dus goed.

De uitzending bracht ons ook feestvarkens: mannen (en een vrouw) die gekozen werden als 'beste' van een categorie spelers: doelman, verdediger, middenvelder of aanvaller. Wij, het trotse voetballand Nederland waar in voetbalpraatprogramma’s nog weleens de draak gestoken wordt met de kwaliteit van ons voetbal, leverden een van de kokerslosdraaiers (Wesley Sneijder, 1.70 meter groot) en twee winnaars. Frenkie de Jong (middenvelder) en Virgil van Dijk (verdediger en beste 'overall').

Eervol

Dat was leuk voor die mannen. Wes draaide en had bij het noemen van de clubnamen Ajax en Inter heel even een piepklein lachje om de mond. Een heel klein, minuscuul, maar toch zichtbaar lachje. Dat maakte hem leuk. Misschien heb ik iets gemist, maar waarom nemen topspelers van weleer zo’n uitnodiging van de voetbalorganisatie aan? Is het eervol daar te staan draaien, een papiertje te ontvouwen en of de clubnaam of een letter van het alfabet hardop uit te spreken, waarbij Crvena Zvezda, al meteen Rode Ster werd.

En hoe gaat zo’n uitnodiging: via Rob Jansen? Via theaterbureaus, impresario’s of gewoon met een kort telefoontje: "He Wes, kan je op 29 augustus nog even bij ons in Monaco komen draaien?" Wes: "En dat schuift?" Ruis op de lijn. Als het een grote eer is in de voetbalwereld daar voor al die boeven in de zaal te gaan staan losdraaien, dan zwijg ik meteen.

Witte gympen

Ik las dat De Jong nog even snel een goed pak had moeten aanschaffen. Ik hoop dat hij het betalen kon. Ronaldo droeg ook wel eerst een pak, maar hij stak de moord van de hitte in die zaal en ging er toen maar in hemdsmouwen bijzitten. Hij vliegt hoger dan Icarus in de voetbalwereld dus kan zich alles permitteren. Die witte gympen onder het pak mochten er ook wezen overigens. Dat heet modebewust en met je tijd meegaan.

Mocht U de uitzending gemist hebben… Nadat iedereen wist wie tegen iedereen moest gaan spelen in de Champions League, werden de grote prijzen uitgedeeld. De drie finalisten zaten naast elkaar: links Messi, in het midden Ronaldo en rechts Van Dijk. De eerste twee hadden ouwe-jongens-krentenbrood-contact. Logisch want ze kenden deze ceremonie. Ofwel de een ofwel de ander won en dat leverde dan een maal jubel en een keer gegrom op.

Engels

Messi werd overigens in het Spaans ondervraagd en Ronaldo in het Engels. Natuurlijk, de Portugees speelde al in Engeland en dus was zijn uitspraak in orde. Ik vroeg me af hoe het met Messi in het Engels was gegaan. Je zag aan hem af dat hij de in het Engels gestelde vragen aan zijn buurman begreep. Ik denk niet dat hij vaardig een kort gesprek in die taal kan voeren en dus om Spaans vraagt. Bij Ronaldo waren nog wel wat zijwegen: Portugees, Spaans en nu ook Italiaans. Het bleef bij Engels. Overigens werden die talen niet en nergens ondertiteld.

Wat je ook aan die twee grote vedetten afzag? Dat ze het klappen van de zweep kenden en zich makkelijk door de poel van bekende vragen heen manoeuvreerden. Soms werd het ook even een tweegesprek tussen de Portugees en de Argentijn, die weinig animositeit voor elkaar toonden en de zaak rustig hielden.

Van Dijk wint

Toen even later de toch licht gespannen Van Dijk in het gesprekje betrokken werd, zag je het verschil. Twee veteraan vedetten en een relatief jonge nieuwkomer die voor velen in het Europese en mondiale voetbal dan wel geen onbekende is, maar natuurlijk niet op de pagina van Messi en Ronaldo voorkwam.

Toen gebeurde het. In hoog tempo werd de apotheose van de avond afgewerkt. Geen tromgeroffel…gewoon…. de winnaar is… Virgil van Dijk. Dat was voor de man uit Breda een geweldig moment. Hij knoopte keurig zijn colbert dicht en liep het podium op.

Bij verlies niet in beeld

Wat de wereld niet zag, was, terwijl hij een sculptuur aangeboden kreeg, hoe de gezichten en de lichaamstaal van Messi en Ronaldo stonden en waren. Was het de regisseur van de uitzending verboden die te laten zien? Hadden de beide grote sterren in hun contract laten zetten: bij verlies kom ik niet in beeld? Dat zou best kunnen.

Het zien van Van Dijk was leuk en hoorde ook zo, maar hadden we toch niet eventjes de koppen van die twee grote vedetten mogen zien? Heel eventjes maar. Het had me zo leuk geleken. Twee grote vedetten, wereldburgers, steenrijke sporters, bekend overal over de wereld, werden verslagen door een man die op zijn gemak alleen en onopgemerkt door de straten van New York, Tokio of Moskou kan lopen.

Keeper

Helaas kregen we die beelden niet en moesten we naar het losdraaien van kokers kijken, naar brave, saaie voetbaldienaars in grijze pakken en naar het sjabloonachtige regiewerk vanuit Monaco. Het belangrijkste van een loting is en blijft de uitslag van die loting. Bob Spaak zei ons vroeger: "Die krijg je wel op een A4'tje en dan kan iemand dat in de uitzending voorlezen."

Dat was televisie uit de jaren zeventig. En ja, de wereld is ernstig veranderd. In vele gevallen ten goede. Werd ooit niet Sofia Loren ingehuurd om kokertjes bij een loting te behandelen? Dat ging ook ver. En nog even over die Petr Cech. Na zijn terugkomst onder de lat bij Chelsea ging hij die uiterst koddig staande helm dragen. Zijn voorbeeld was de rugbyhelm en die werden op uitstekende manier gemaakt door het Nieuw Zeelandse bedrijf Canterbury dat heel bekend was in de rugbywereld.

De grote voetbalsponsoren Puma en Adidas waren daar niet van gediend. Zij als geldgevers van de nationale ploeg van Tsjechië en Chelsea lieten spoorslag imitaties maken van zo’n helm. Over dat laatste verhaaltje moet U maar eens lang nadenken. Zo gaat dat toe in die voetbalwereld. En o ja, John Terry kwam bij Chelsea onder de lat nadat er twee echte keepers waren uitgevallen.