Wat blijft als we er niet meer zijn?

De eerste zes afleveringen van Wat blijft zijn het begin van een ambitieus project: een bibliotheek vol levensverhalen in podcast-vorm, naar voorbeeld van de populaire obituaries in de Britse kranten. Persoonlijke en inspirerende audioportretten bezien vanuit verschillende perspectieven. Aan het woord komen naasten die een intiem inkijkje geven in het leven van hun geliefde, maar ook altijd een vakgenoot die met meer afstand de hoogtepunten én brokstukken kan overzien die iemand achterlaat.

Hoewel het overlijden de aanleiding vormt voor een necrologie, gaan de verhalen nadrukkelijk niet over de dood, maar over het leven. Of zoals journalist Peter Brusse het verwoordt: “De necrologie treurt niet, maar vertelt dat het het leven mooier, verrassender, gemener of dwazer is dan je vaak denkt.” Wat blijft belicht van bekende mensen een kant die je nog niet kent, of diept de intrigerende levensloop op van onbekenden die niet vergeten zouden moeten worden. Zullen we ze herinneren als goede of als slechte voorbeelden? Of iets ertussenin?

Neem het leven van campagnestrateeg Erik van Bruggen. Journalist Floortje Smit volgt zijn spoort terug en komt terecht op Texel. Daar vertelt zijn zus hoe Van Bruggen vroeger gepest werd. “Dat maakte hem heel onzeker, maar het was juist die onzekerheid die hem richting gaf in zijn leven: hij spoorde andere aan om groots te denken. Politicus Lodewijk Asscher mist hem juist daardoor nog steeds: “Een verlegen jongen die een allesdurver is geworden, daar voelde ik me heel erg veilig bij.”

Over de doden niet alleen maar goeds, een Wat blijft-portret is geen hagiografie. In de aflevering over theatermaker Jeroen van Merwijk vertelt zijn tweelingbroer bijvoorbeeld dat hij hem lang een klootzak heeft gevonden: “Ik dacht: als hij niet mijn broer was geweest had ik er weinig mee te maken gehad.” Vlak voor zijn dood komen ze nader tot elkaar, maar hij blijft kritisch. “Zijn wereld werd gecreëerd in zijn atelier en vanachter zijn schrijftafel. Wat wist hij nou eigenlijk van de wereld?”

Dat laatste geldt zeker niet voor taalkundige Pieter Muysken die de hele wereld over reisde om onderzoek te doen naar taal, zo legde hij de 34 talen van Bolivia vast voordat ze zouden verdwijnen. Dat deed hij voor de sprekers van die talen, maar ook omdat we via die verschillende talen stukjes van de wereld kunnen begrijpen. Fascinerend detail uit de aflevering over Muysken: hij voelde zich op zoveel plekken thuis dat hij overal in slaap kon vallen. Collega Mily Crevels: “Als dat tijdens een lezing gebeurde wist hij aan het einde toch altijd precíes de goede vraag te stellen.”