Dark horses Scheperkamp en De Blois naar Peking met een missie: 'Ik ben geen clown'

De Blois plaatste zich vorig jaar voor de Olympische Spelen dankzij een wereldbekerzege op de snowboardcross. In zijn aflevering van de Olympische Podcast, stelt hij: "Ik zou graag top -8 rijden. Ik ben geen clown of pipo die naar de Spelen gaat omdat ik toevallig in de top-30 sta. Ik ga daar het beste uit mezelf halen."

Scheperkamp verraste bij het olympisch kwalificatietoernooi vriend en vijand door daar de 500 meter te winnen, voor bijvoorbeeld Dai Dai Ntab en Kai Verbij.

Scheperkamp vertelt: "Ik ben nog 21. Dus om van mij nu al te verwachten dat ik daar even olympisch goud ga binnen tikken, dat is wel een beetje een te hoge verwachting. Al zou ik het graag willen, het is niet reëel."

Toch verschilt het leven van de Blois en Scheperkamp óók als dag en nacht. Scheperkamp zit in opleidingsploeg van Jumbo-Visma. Hij traint daar in de schaduw van de profploeg, maar met goede trainingsomstandigheden, schema's en een salaris.

Hoe zijn eerste kennismaking met de grote mannen uit de ploeg van Jac Orie was, weet hij nog goed: "We waren op trainingskamp in Collalbo. Wij zaten in een ander hotel. We hadden nog niet kennis gemaakt met de profploeg. We gingen toen een avondje naar hun hotel. Dat was heel erg spannend,"

Kramer ook maar een mens

"Toen moest iedereen van de profploeg zich voorstellen aan mij. Kreeg ik in een keer een hand van Sven Kramer en van Kjeld Nuis, die net twee wereldrecords had gereden. En van Carlijn Achteekte, noem maar op, dat was wel bijzonder. Sven stak een hand naar mij uit en zei: 'Hoi Sven'. Toen dacht ik wel. Oh ja, jij bent ook gewoon een mens."

De Blois begon met snowboarden op zijn achtste. Hij woont al jaren in de winter in Oostenrijk en zwierf seizoenlang als Nederlandse eenling langs verschillende buitenlandse teams met wie hij dan mee mocht trainen.

Lang betaalde hij de kosten die hij als snowboarder in Oostenrijk maakte van een serie zomerbaantjes. Hij werkte in een pizzeria en in de kassen, was hekkenbouwer en oppasser op een school met moeilijk lerende kinderen.

De Blois: "Maar dat was natuurlijk niet genoeg om een heel seizoen van te bekostigen. In het begin deed ik ook nog van alles hier in huis, koken en zo. Dan hoefde ik minder huur te betalen."

Blauw-wit leven

Sinds hij zich heeft geplaatst voor de Spelen is er meer financiële steun en ligt de focus meer en meer op snowboarden. Maar één ding in zijn verhaal wordt wel duidelijk. De Blois leeft in Oostenrijk zijn mooiste leven.

"Ik snowboard omdat ik het vet vind, maar ik heb van mijn hobby mijn werk gemaakt. Als de zon schijnt en je hebt geen wolken, dan is alles om me heen wit en blauw. In de winter is dat wel mijn leven ja."