Leren saai? Welkom in de grote wereld!

Dat het met het Nederlandse onderwijs niet speciaal goed gaat, kan elke docent op de universiteit of HBO je vertellen. Wat aan het begin van elk academisch jaar komt aanspoelen op de golven van moeizaam door bijles gemanipuleerde CITO-scores, verdroogt in het brandende zand van de grote mensenwereld maar al te snel.

Nieuwbakken studenten, vwo of havo in de zak, hebben vaak moeite met het beheersen van de Nederlandse taal. En dan heb ik het niet over een enkele d/t-fout, maar over het kunnen schrijven van langere, samenhang vertonende zinnen en paragrafen. En hoewel elke millennial vanzelfsprekend denkt dat ie perfect Engels kan, zal elke docent, die deze taal van jongs af aan is bijgebracht, je kunnen uitleggen dat alleen zijn of haar aangeboren beleefdheid voorkomt in lachen uit te barsten.

Enfin, laat ik maar niet beginnen over Duits of Frans. Geen enkele docent kan zijn studenten iets anders voorzetten dan Nederlands- of Engelstalige literatuur. Wie het met de taal van Nietzsche of Sartre probeert, krijgt steevast de vraag om een vertaling. En probeer dan nog maar eens te begrijpen dat het Nederlandse 'wezen', het Franse être en het Engelse being toch echt iets anders zijn. En wie nu naar deze tekst kijkt en denkt 'dat is toch allemaal hetzelfde?' bewijst precies mijn punt.

Leren is saai. Studeren is ook vaak saai. Ja, sorry, leer er maar mee te leven. Want denken dat het in de rest van je leven, na de middelbare school beter wordt, is een illusie. Het wordt alleen nog maar erger. Alsof je tijdens de rest van je leven alleen maar dingen hoeft te doen die je echt interesseren. Alsof je niet jarenlang jezelf naar een doodsaaie kantoorbaan moet slepen om met hersendode collega's te converseren over Ajax-FC Den Bosch tijdens het wegmetselen van een zelfgesmeerd boterhammetje met komijnekaas.

Alsof kinderen opvoeden altijd een feest is. Alsof een relatie in leven houden altijd vanzelf gaat. Alsof je op de een of andere manier het door God gegeven en opeisbaar recht zou bezitten om in je leven van zelfgekozen hoogtepunt naar hoogtepunt te surfen. Alsof belasting betalen, wachten bij een stoplicht, afgeblaft worden door je baas, totaal nutteloze klusjes moeten doen omdat je nu eenmaal twee kinderen, eén partner, twee honden en een hypotheek op je nek moet meeslepen, alsof dat zo leuk is allemaal.

Zeg maar gedag tegen Tralala-suikerland, waar curlingouders met fluwelen kussentjes achter je aanrennen om je te behoeden voor elke vorm van pijn of teleurstelling. Zeg maar dikke doei tegen de beschermende bubbel van je middelbare school waar elke tekening een kunstwerk is en elke verbale ruzie een gelegenheid voor je afgefakkelde docenten om een intersectioneel kringgesprek te gaan voeren.

Welkom in de Grote Boze Wereld. Je zult je er vast snel thuis voelen.