De Tirana-Express: een culinaire treinreis naar Albanië
- Nieuws
- De Tirana-Express: een culinaire treinreis naar Albanië
In zijn boek De Tirana-Express neemt Sake Slootweg de lezer mee op een treinreis dwars door Europa. Met een combinatie van reis- en eetverhalen neemt hij zijn lezers mee naar Albanië, waar hij in zijn jeugd enkele jaren woonde. "Ik hoorde allemaal verhalen die niet meer correspondeerden met hoe ik het herinnerde of hoe ik het had achtergelaten. Daardoor werd ik echt nieuwsgierig: hoe is het daar nu?", vertelt hij in Kunststof.
Sake Slootweg, schrijver - Kunststof
Emigreren met stroopwafels
In 1995 vertrok de negenjarige Sake Slootweg samen met zijn familie, en een voorraad stroopwafels, naar Albanië. Zijn vader ging ontwikkelingswerk doen in een land dat net uit een communistisch regime was gekomen. De knoop in Slootwegs maag verdween al snel toen hij met open armen door de Albanezen werd ontvangen. "Vanaf de eerste dag was ik welkom bij mensen thuis, en de hele tafel stond meteen vol met eten", vertelt hij in Kunststof. Toch moest hij wennen aan de nieuwe cultuur en gewoonten."Ik was gewend aan aardappelen, groente, vlees, en aan: ‘Het is zes uur, dus je vriendje moet naar huis'".
Na drie jaar keerde de familie terug naar Nederland. Slootweg kijkt nog altijd met een goed gevoel terug op zijn tijd in Albanië. "Het was een hele bijzondere plek en ik heb me daar heel erg thuis gevoeld. Albanië was heel arm, maar was wel een ongelooflijk gastvrij land. Dat voelde heel warm."
Oude gewoonten in een modern land
Na zijn twaalfde zette Slootweg geen stap meer in Albanië. Voor zijn boek De Tirana-Express besloot hij het land opnieuw te bezoeken. Op de boot vanuit Italië voelde hij de spanning toenemen. "Ineens werd het echt, ineens werd het iets groters. Ik had pijn in mijn buik en dacht alleen maar: nu gaat het gebeuren, nu ga ik op die boot. Hoeveel zou er veranderd zijn?"
Hij merkte dat de vanzelfsprekende gastvrijheid onder de mensen nog steeds aanwezig was. Wat de omgeving betreft, zag hij grote veranderingen. "Er wordt ongelooflijk veel gebouwd. Toen ik van de boot kwam, begon ik dingen te herkennen. Een herkenningspunt vroeger was de Coca-Cola-fabriek. Ik dacht: we moeten al bijna in die stad zijn, waar is nou die fabriek? En ineens, te midden van alle winkelcentra, garages, grote winkels met meubels en autodealers, verscheen plots die herkenbare, oude Coca-Cola-fabriek."
Eten is iets groters dan alleen je bord leegeten en weer verdergaan.
De magie van eten
In de Balkan leerde Slootweg veel over de eetcultuur. "Ik heb daar veel eerste ervaringen met eten gehad: naar de markt gaan, voor het eerst halve koeien aan een haak buiten zien hangen." Het was voor hem een hele belangrijke tijd waarin hij zijn liefde voor eten en alles eromheen ontdekte. Zo leerde hij: "Eten is iets groters dan alleen je bord leegeten en weer verdergaan. Het heeft te maken met rituelen." Een les die Slootweg tot de dag van vandaag nog koestert.
Gerelateerd
