Lejo Siepe: 'Op mijn 55e ontdekte ik dat mijn vader mijn vader niet was'
- Nieuws
- Lejo Siepe: 'Op mijn 55e ontdekte ik dat mijn vader mijn vader niet was'
Journalist Lejo Siepe komt er pas na de dood van zijn moeder achter wie hij werkelijk is. Bij het uitruimen van het ouderlijk huis ontdekt hij het trouwboekje. Achter zijn geboortenaam staan de letters GEW. Hij gaat op zoek naar de betekenis achter deze drie letters en moet zijn eigen geschiedenis gaan herzien. In Kunststof vertelt Siepe over zijn boek: Onverwacht.
Video niet beschikbaar
Familiegeheim
Siepe gaat op zoek naar een oud familiegeheim. Er volgt een maandenlange speurtocht die hem in Heerlen, Oost-Groningen, de Noordoostpolder en Bremen doet belanden. In zijn boek vertelt Lejo over zijn familie die uit zijn geboortedorp buitengesloten wordt en in de Noordoostpolder een hernieuwd bestaan gaat opbouwen.
Fiebelekwinten
Onverwacht is een heel Groningse titel voor zo'n grote gebeurtenis. Typisch voor het zwijgzame karakter van veel Noordoost-Groningers, zoals Siepe schetst in het boek. Het is de sfeer van geen fiebelekwinten, een mooi Gronings woord voor: geen fratsen.
Siepe: "In de linnenkast van mijn moeder vond ik na de dood van mijn ouders een trouwboekje. Er was geknoeid met de geboortedatum en er stond GEW achter mijn naam. Ik ben neven en nichten gaan bellen en toen kwam de aap uit de mouw.
Ik was gewettigd door mijn vader, nadat mijn moeder als ongehuwde vrouw van mij was bevallen in de vroedvrouwenschool in Heerlen. Mijn vader Anton Siepe is in de weken na mijn geboorte met haar getrouwd en heeft mij erkend als zijn zoon. Ik had nooit een vermoeden gehad, nooit een signaal. Ook op familiereünies kwam het niet ter sprake."
Asociale elementen
"Ik was natuurlijk verbijsterd. Wie is dan je verwekker, waarom heb ik nooit iets gemerkt? Moeder was naar Heerlen gestuurd om daar te bevallen. Op de zolder van de vroedvrouwenschool, onder niet zo beste omstandigheden, is ze daar een paar maanden gebleven.
Het was staand beleid dat er afstand gedaan werd van de baby's, direct na de geboorte. Die praktijken hebben nog bestaan tot 1984. Via diverse katholieke stichtingen werd ervoor gezorgd dat kinderen werden ondergebracht bij vreemde gezinnen.
De ongehuwde moeders werden gezien als gevallen vrouwen en als asociale elementen in de samenleving, onwaardig om hun kinderen zelf groot te brengen. Mijn moeder kwam toch in verzet en stond erop dat ze mij als kind kon houden. Daarvoor moest ze wel snel trouwen en zo werd mijn vader naar voren geschoven als huwelijkskandidaat."
'Nogal een ontdekking op je 55e'
"Het is nogal een ontdekking op je 55e, dat je vader niet je biologische vader is. Op de lagere school viel me natuurlijk op tijdens het invullen van formulieren dat er achter mijn geboortedatum stond dat ik in Heerlen geboren was. Dan hadden mijn ouders altijd een sluitend verhaal.
Ze waren vanuit Oost-Groningen naar Limburg gegaan, omdat mijn vader was gaan werken in de staatsmijnen. Dat zouden ze anderhalf jaar hebben gedaan en toen is mijn moeder teruggeroepen om te gaan zorgen voor haar zieke vader. Maar het bleek flauwekul.
Een heel pijnlijk verhaal, want je moet je opnieuw gaan verhouden tot het verleden. Er volgden ontdekkingen waarbij ik me telkens opnieuw moest gaan verhouden tot mijn eigen verleden en herinneringen."
Boef van Bellingwolde
"Ik kwam er achter dat mijn verwekker een nogal onaangename man was. De werktitel van dit boek was lang: De Boef van Bellingwolde. Hij was iemand die overal in de problemen kwam, had losse handjes en bedreigde mensen.
Hij was raadslid voor de Boerenpartij, een radicale club in die tijd en als zodanig een publiek figuur. Achteraf denk ik dat mijn moeder niet heeft gewild dat ik met hem in aanraking zou komen. Hij is in 1991 overleden."
Gerelateerd
