Ronald Giphart over liefdesverdriet: 'Je verliest een deel van je identiteit'
- Nieuws
- Ronald Giphart over liefdesverdriet: 'Je verliest een deel van je identiteit'
Deze maand verscheen Over liefdesverdriet, het nieuwe boek van Ronald Giphart. Toen hij zelf door amoureuze worstelingen ging, merkte hij dat er nauwelijks praktische gidsen bestaan voor wie wordt getroffen door liefdesverdriet. In zijn boek brengt hij inzichten uit de wetenschap, persoonlijke getuigenissen en poëzie samen om te onderzoeken hoe je ermee om kunt gaan. "Ik ergerde me enorm aan mezelf. Ik ben vader van drie kinderen, en toch lag ik in mijn bed met tranen in mijn ogen", vertelt hij in Kunststof.
Ronald Giphart, schrijver - Kunststof
Van schrijver tot ervaringsdeskundige
Schrijver Ronald Giphart is niet onbekend met het thema liefdesverdriet, legt hij uit in Kunststof: "Ik had er al vaak over geschreven, ook in mijn romans. Maar Over liefdesverdriet schreef ik omdat ik er zelf plotseling mee te maken kreeg. Ik lag nachten wakker en viel kilo’s af. Toen ik het eenmaal had overwonnen dacht ik: wat is er nou eigenlijk gebeurd? Ik ben in zelfhulpboeken gaan zoeken, sprak met vrienden en zelfs met een psycholoog. Toen besloot ik: hier wil ik een boek over schrijven."
Voor zijn boek deed Giphart uitgebreid onderzoek. Hij sprak verschillende wetenschappers, professoren en psychologen. Volgens hem wordt liefdesverdriet vaak onderschat. "Er wordt er soms wat lacherig over gedaan, maar liefdesverdriet kan je volledig overvallen. Je toekomstbeeld valt zomaar in duigen, en tegelijkertijd verlies je een deel van je eigen identiteit. In een relatie pas je je vaak onbewust aan je geliefde aan, en wanneer die persoon wegvalt, kan dat leiden tot een echte identiteitscrisis."
Afkickproces
Hij leerde tijdens zijn onderzoek dat het proces sterk lijkt op afkicken. "Alle hersenstofjes die je aanmaakt in de veiligheid van een relatie vallen plots weg. Je bent eigenlijk een drugsverslaafde die zijn middelen niet meer krijgt." Daardoor kan het brein volledig op hol slaan. "Bij liefdesverdriet schieten je hersenen in de paniekstand. Ze worden overspoeld met informatie en je verliest je grip op de werkelijkheid. Overdag gaat dat nog, maar ’s avonds begin je te malen. Je hersenen hebben geen regie meer."
Dat verklaart ook het vaak irrationele gedrag, legt hij uit: "Je doet dingen die je normaal nooit zou doen: twintig keer iemands Instagram checken, oude berichten herlezen, iemand blokkeren en weer deblokkeren. Het is totale puberale paniek." De schrijver ziet een duidelijke parallel met verliefdheid. "Als je verliefd bent, verwijst alles om je heen naar die ene persoon. Bij liefdesverdriet is dat precies hetzelfde. Alles doet je eraan denken. Dat vind ik een mooie parallel, maar je moet er wel weer uit zien te komen."
Huilen in bed
Het boek begon voor Giphart bij zijn eigen ervaring. Want pas toen hij zelf hard werd getroffen door liefdesverdriet, ontdekte hij hoe ontwrichtend het kan zijn. "Ik ergerde me enorm aan mezelf. Ik ben vader van drie kinderen, en toch lag ik in mijn bed met tranen in mijn ogen. Dat voelde zo tegenstrijdig." Het was pas achteraf, tijdens het onderzoek voor zijn boek, dat hij beter begreep wat er met hem was gebeurd en welke stappen kunnen helpen om uit dat dal te komen.
In gesprekken met wetenschappers vond hij handvatten die hij destijds had willen kennen. "Van psycholoog Tila Pronk leerde ik: geef je er de eerste dagen gewoon aan over. Meld je ziek, want je bent mentaal van slag en dat mag. Huil in bed, trek een fles wijn open, nodig vrienden uit. Maar verlies jezelf er niet in. Zet er na vier, vijf dagen een streep onder en leer je hersenen dat er ook andere dingen zijn. Leid ze af: volg een cursus Spaans, ga naar de film en maak sudoku’s."
Gerelateerd
