Splinter Chabot: 'Schrijven is heel eng. Het is kaal en naakt'

Als de Hemel genoeg ruimte heeft, zo heet de tweede roman (en het derde boek) van schrijver, programmamaker en tv-presentator Splinter Chabot.

Chabot schreef al verhalen op de basisschool, maar sinds zijn tweede boek Confettiregen durft hij pas echt zijn fantasie in te duiken. Aangemoedigd door zijn uitgever, want Chabot noemt schrijven ook heel eng. "In elk verhaal zitten zo veel puzzelstukjes van jezelf. Het is kaal en naakt en als iemand het leest staat die ook echt in je buik."

Vader, zoon

Het vertrouwen in zijn uitgever maakte dat hij zijn manuscript naar haar durft op te sturen, maar zijn vader (schrijver Bart Chabot) kreeg het pas te lezen wanneer het af was. "Als je een schrijver een manuscript in handen geeft, dan pakt de schrijver een pen omdat hij denkt dat er nog iets te veranderen is. Maar het is mijn kunstwerk en ik wil dat hij het ziet als vader."

Sprookjesachtig

Als de Hemel genoeg ruimte heeft leest als een sprookje en vertelt het verhaal van Magnus en Elias en de ruimte die er bestaat tussen verliefdheid en vriendschap. De twee vrienden staan verschillend in het leven en gaan samen op reis.

Ook de woorden die Chabot gebruikt zijn sprookjesachtig en er komen veel wolken in voor. Wat hij daarmee heeft, wil Frits weten. "Ik vind wolken iets heel magisch", zegt Chabot. "Als je er van een afstand naar kijkt kunnen ze alle vormen aannemen, maar als je er middenin zit ontnemen ze je het zicht."

In het boek is het volgens Chabot bewust nooit duidelijk welk land of welke tijd het is. "Ze zijn niet aan het appen, maar communiceren ook niet met rooksignalen." Dat sprookjesachtige was belangrijk voor de schrijver. "In het sprookjesachtige mag de naïviteit nog toegelaten worden. Daar mogen dingen nog mooi en gelukkig zijn terwijl er ook een dreigende ondertoon in kan zitten."