Het geheim van de gitaarriff

Bij de riff van Smoke on the Water is het "als de motor van het nummer", die de rest van het nummer als het ware vooruit duwt, zegt de DJ en programmaleider. Deze komt zeker in de longlist van de 100 beste gitaarriffs voor, maar het was nog knap lastig die lijst samen te stellen. Dat selectieproces slingerde Veenstra heen en weer tussen de vraag 'Is dit een riff, of is dit een solo?' Dat maakte het samenstellen zo interessant, zei hij.

Versimpelen

Veenstra: "Als je het kan versimpelen naar het nabootsen van Tu Tu Tu... Dan is het een goeie." Vaak hebben gitaristen het zelf al door als ze een lekkere riff te pakken hebben. "De potentiële top tien zijn gedefinieerd door die simpele akkoordenschema's." Wat opvalt is dat er tot nu toe nog weinig nummers uit deze tijd in staan. De gitaar is niet dood, zegt Mieke van der Weij, "maar wel een beetje ziek." Veenstra verklaart: "Het heeft deels te maken met dat als je kijkt naar die klassieke rock, toen was de gitaar heer en meester. Er was nog geen synthesizer. En de afgelopen jaren hoorde je wel eens dat de gitaar dood was. Daar zijn wij van Kink het mee oneens." Daarom zijn ze de muziekzender gestart.

Sam Fender

Bij de introductie van de Top 100 lijst van de beste gitaarriffs op de zender, werd meteen een suggestie gedaan: Tyrants van Sam Fender. Ook die riff was op het eerste gezicht moeilijk te herkennen voor Veenstra, maar al snel was hij om. Volgens de DJ is hij een voorbeeld van de klassieke rock van vroeger. Een ander voorbeeld van een artiest die er vandaag de dag mee bezig is, is Olivia Rodrigo. Uniek in de lijst, want er zijn weinig vrouwen te bekennen. Komt volgens Veenstra doordat vrouwen vaak wel een prominente positie hadden in de band, maar niet zo vaak de gitaristenrol bekleedden. Misschien rollen er vrijdag bij de bekendmaking van de lijst nog meer vrouwen uit.