De redenen verschillen, maar allemaal willen ze Amerikaan worden

Met een luid applaus wordt iedere nieuwe Amerikaan door het toegestroomde publiek verwelkomd. Vanaf vandaag zijn zij landgenoten.

Beluister hieronder de reportage die correspondent Wouter Zwart maakte op Mount Vernon:

De huidige president van Amerika, Donald Trump, is geen groot voorstander van immigratie. Een week geleden verklaarde het Amerikaanse Hooggerechtshof zijn inreisverbod voor mensen uit acht landen rechtsgeldig. Eerder dit jaar noemde de president sommige Afrikaanse landen shithole countries. En toch wilden de 101 nieuwe Amerikanen dolgraag genaturaliseerd worden.

Aime Kpokame komt uit Benin en verblijft sinds 2012 in de Verenigde Staten. Vier jaar is hij bezig geweest met het naturalisatieproces. Daarvoor moet je een uitgebreid aanmeldformulier invullen, een veiligheidstest doorstaan en een voldoende halen voor een examen over de taal, geschiedenis en grondrechten van Amerika.

Toen hij met de procedure begon, was Barack Obama nog president, maar met president Trump heeft hij geen problemen: "Trump heeft niets gedaan om mijn burgerschap tegen te houden." Met zijn shithole uitspraak is Trump volgens Kpokame de fout ingegaan, "maar wij zijn allemaal mensen, we maken fouten."

Kpokame is Trump en de VS juist dankbaar: "In Amerika had ik de vrijheid om te studeren wat ik altijd wilde: cyber security. In dit land kon ik mezelf verbeteren en ik wil graag bijdragen om Amerika nog beter te maken."

Onder president Trump is de wachtlijst om Amerikaan te worden langer dan ooit. Aan het eind van vorig jaar waren er 750.000 naturalisatieaanvragen in behandeling, twee jaar eerder onder Obama's presidentschap waren dat er bijna 390.000. Volgens een immigrantenrechtenorganisatie die de cijfers berekende, behandelt de regering van president Trump de aanvragen extra traag.

Voor de Iraniër Hamid maakte de lange procedure niets uit, hij is blij eindelijk Amerikaan te zijn. Zijn familie vluchtte uit Iran, een land dat door Trump als een van Amerika's grootste vijanden wordt gezien. Hamid voelt zich nog altijd voor "100 procent een Iraniër". Amerika heeft zijn familie de kans gegeven zich te ontwikkelen, terwijl ze met niets aankwamen.

Dat de landen dan zo met elkaar omgaan, vindt Hamid vervelend. "Het doet mij pijn hoe er over Iran gesproken wordt, maar ik steun beide regeringen niet in hoe zij met elkaar omgaan. Ik houd van beide landen."

Trots op Trump is Hamid niet, maar zo fel als de van oorsprong Indiase Rani Kumar is hij zeker niet. Zij woont al sinds 1980 in Amerika, maar naturaliseerde zich nu pas. "Ik woon hier meer dan dertig jaar, maar vond dat ik mijn stem moest laten gelden." Al die tijd verbleef ze als permanente inwoner in de Verenigde Staten, waardoor ze niet kon stemmen. "Het burgerschap geeft mij de kracht om mijn stem te uiten."

Kumar heeft een duidelijke mening over het land en het felle immigratiedebat dat nu gaande is. Volgens haar is Amerika het land van vrijheid, dat open moet staan voor anderen, maar dan wel via de legale weg. "Iedereen moet zich wel aan de regels houden om hier burger te worden."

President Trump steunen doet ze niet. "Als ik kijk naar de koers van het land word ik verdrietig. Ik heb ervoor gekozen om burger te worden zodat ik kan stemmen en mijn mening kan laten horen."

Op de verjaardag van Amerika is het feest voor Kumar. Haar familie wacht op haar met taart. "Deze dag vergeet ik nooit."