Jeroen de Jager in Charkov

Bommen

Op de achtergrond van het interview hoor je een bom af gaan. De Jager beschrijft dat hij daar die hele nacht heeft gehoord. "Ik ben er wel wakker van geworden ja, daar heb ik ook wakker van gelegen. Het is anders dan anders, dit is echt een andere stad. We zijn van Kiev naar Charkov gereisd, dat was 500 kilometer, en we zitten nu tien tot twintig kilometer van het front. Je hoort telkens knallen, dat gaat maar door. Je zou tijdens onze lange rit heel veel aanvoer verwachten, ook omdat het de hoofdweg is vanuit de hoofdstad van Oekraïne naar het front in het oosten van het land. Maar wij kwamen geen militairen tegen, geen legermateriaal, helemaal niets. Misschien juist omdat het de hoofdweg is, de meest logische route, om te voorkomen dat ze gebombardeerd worden."

De aankomst in Charkov was ook strenger dan andere steden in Oekraïne waar de Jager was. Hier dichterbij het front zijn er veel meer checkpoints en wegversperringen. Hier in Charkov moesten we echt alles laten zien, werden alle documenten gefotografeerd en er werd gebeld. Ze vertelden dat er een week geleden twee Russische spionnen opgepakt waren die zich hadden voorgedaan als twee Duitse journalisten. Ze zijn op alles voorbereid."

Metrostations

En hoe gaat het met de inwoners van Charkov? "We kwamen hier aanrijden rond een uur of half vijf in de nacht en we gingen richting het hotel. Onderweg was een metrostation en we wisten dat mensen zich daar schuil houden. Dit is een stad van anderhalf miljoen inwoners waarvan er 350 duizend zijn overgebleven. Heel veel mensen wonen nog steeds in die metrostations, al twee maanden lang. Er zijn in de stad 22 stations waar mensen wonen. Wij waren er bij eentje waar 400 mensen zaten. Ze zitten er niet constant in, ze gaan af en toe naar huis om kleding te verwisselen. In de nacht zijn ze altijd daar, ze zijn bang, te bang om naar huis te gaan, want ook zij horen die knallen in de nacht. Ze willen dan liever onder de grond zitten. Het zijn vooral kwetsbare mensen ook. Het is een heel gek gezicht, op dunne matrasjes en op metrostellen liggen ze te slapen, al twee maanden lang dus."

"Charkov is echt anders dan andere steden. Vannacht moesten we verduisteren, het was hartstikke donker in de stad, er was een avondklok van die om negen uur in ging. Het was heel spooky op straat. Het is best dreigend om op pad te gaan maar we spreken iemand die de weg kent en die de situatie goed kent. Het schijnt wél zo te zijn dat het Oekraïense leger het lukt de russen weg te houden van de stad. Die bommen zouden dus niet perse van de Russen hoeven te zijn, maar het blijft onbekend."